Tłumaczenia dla hasła „Omi“ w polsko » niemiecki słowniku

oni [oɲi] ZAIM. os.

oni

sie

osi [oɕi] PRZYM.

osi

Wespen-

osie gniazdo

Wespennest r.n.

omyć [omɨtɕ]

omyć f. dk. od omywać

Zobacz też omywać

I . omywać <‑wa; f. dk. omyć> [omɨvatɕ] CZ. cz. przech. podn.

omywać

abwaschen

omywać

umspülen

omyć ręce z brudu

den Schmutz von den Händen spülen

II . omywać <‑wa; f. dk. omyć> [omɨvatɕ] CZ. cz. zwr. podn.

1. omywać (umyć siebie samego):

omywać

sich [o. reinigen] waschen omyć się w strumieniu

omywać

sich in einem Bach waschen

2. omywać (zostać obmytym):

omywać

gewaschen [o. umspült, gereinigt] werden

samochód omył się na deszczu

das Auto r.n. wurde durch den Regen gewaschen

omal [omal] PRZYSŁ.

omal [nie]

beinahe

omal nie zemdlała

sie wurde beinahe ohnmächtig

to jest omalże nieludzkie

das ist beinahe [o. nahezu] unmenschlich

omyk <D. ‑a, l.mn. ‑i> [omɨk] RZ. r.m. (ogon)

omyk

Blume r.ż.

omen <D. ‑u, l.mn. ‑y> [omen] RZ. r.m.

omen

Omen r.n. podn.

zwroty:

nomen omen

nomen est omen podn.

nimi [ɲimi] ZAIM. os.

nimi instr od oni, one

z nimi

mit ihnen

nie mam z nimi nic wspólnego

ich habe mit ihnen nichts zu tun

Zobacz też oni , one

oni [oɲi] ZAIM. os.

oni

sie

one [one] ZAIM. os.

one

sie

pumi [pumi] RZ. r.m. bez l.mn. ZOOL.

pumi

Pumi r.m.

remi [remi] RZ. r.m.

remi → remibrydż

Zobacz też remibrydż

remibrydż <D. ‑a, bez l.mn. > [remibrɨtʃ] RZ. r.m. GRY

remibrydż

Rommé r.n.

remibrydż

Rommee r.n.

mistrz w remibrydża

Rommeemeister r.m.

nami [nami] ZAIM. os.

nami instr od my

z nami

mit uns

wracaj z nami

komm mit uns zurück

Zobacz też my

my [mɨ] ZAIM. os.

my

wir

ale nam się udało!

das haben wir aber gut hingekriegt! pot.

u nas jak to u nas – wszystko po staremu pot.

bei uns ist alles wie immer [o. beim Alten]

rami [rami] RZ. r.ż. ndm. BOT.

rami

Ramie r.ż.

ongi [oŋgi], ongiś [oŋgiɕ] PRZYIM. przest

ongi

einst podn.

ongi

ehedem podn.

ongi

dereinst podn., przest

ongi było tu pięknie

einst war es hier wunderschön

orli [orli] PRZYM.

orli

Adler-

orli nos

Adlernase r.ż.

ośli [oɕli] PRZYM.

ośli

Esels-

zwroty:

ośla głowa

Dummkopf r.m. pej.

ośla łączka

Anfängerpiste r.ż. pot.

ośla łączka

Idiotenhügel r.m. żart. pot.

ośli upór

alberner Trotz r.m.

ośle uszy

Eselsohren ntpl pot.

I . omamiać <‑ia> [omamjatɕ], omamić [omamitɕ] f. dk. CZ. cz. przech. podn.

omamiać

irreführen

omamiać

betören

omamiła go kuszącymi obietnicami

sie betörte ihn mit verlockenden Versprechungen

II . omamiać <‑ia> [omamjatɕ], omamić [omamitɕ] f. dk. CZ. cz. zwr. podn.

omamiać

sich B. täuschen [o. blenden] lassen

nie dać się omamić komplementami

sich nicht von Komplimenten täuschen lassen

omieść [omjeɕtɕ]

omieść f. dk. od omiatać

Zobacz też omiatać

omiatać <‑ta; f. dk. omieść> [omjatatɕ] CZ. cz. przech.

omiatać (sprzątać):

omiatać

fegen

światła samochodów omiatają ulicę

die Lichter ntpl der Autos fegen über die Straße

zwroty:

omieść kogoś/coś spojrzeniem

jdn/etw mit dem Blick streifen

I . omijać <‑ja> [omijatɕ], ominąć [ominoɲtɕ] f. dk. CZ. cz. przech.

1. omijać (wymijać):

omijać

vorbeifahren

2. omijać tylko ndk. (nie utrzymywać kontaktów):

omijać sąsiadów

die Nachbarn meiden

omijać sąsiadów

den Nachbarn aus dem Weg gehen

3. omijać (unikać):

omijać przeszkody, niebezpieczeństwa

vermeiden

4. omijać (nie przestrzegać):

omijać zakaz, prawo

umgehen

5. omijać (nie dostać awansu):

ominął go awans

er wurde bei der Beförderung übergangen

nie ominie go kara

er wird der Strafe nicht entgehen

II . omijać <‑ja> [omijatɕ], ominąć [ominoɲtɕ] f. dk. CZ. cz. zwr.

1. omijać (przechodzić obok siebie nie dotykając się):

omijać

einander ausweichen

2. omijać (nie chcieć się wzajemnie spotkać):

omijać

einander meiden

omijać

einander aus dem Weg gehen

omijać się z daleka

sich C. im weiten Bogen ausweichen