Tłumaczenia dla hasła „harmonijkowa“ w polsko » niemiecki słowniku

harmonijkowy [xarmoɲijkovɨ] PRZYM.

harmonijkowy

harmonikaartig

harmonijka <D. ‑ki, l.mn. ‑ki> [xarmoɲijka] RZ. r.ż.

1. harmonijka MUZ.:

harmonijka ustna

Mundharmonika r.ż.

2. harmonijka (kształt):

zwinięty w harmonijkę

harmonikaartig gefaltet

harmonijność <D. ‑ści, bez l.mn. > [xarmoɲijnoɕtɕ] RZ. r.ż. podn.

harmonijność

Harmonie r.ż.

harmonijność

Einklang r.ż.

harmonijność

Eintracht r.ż.

I . harmonizować <‑zuje> [xarmoɲizovatɕ] CZ. cz. nieprzech. (być w harmonii)

harmonizować

harmonieren

II . harmonizować <‑zuje f. dk. z‑> [xarmoɲizovatɕ] CZ. cz. przech. (dostosowywać)

harmonizować

harmonisieren

harmonizować

in Einklang bringen

harmonika <D. ‑ki, l.mn. ‑ki> [xarmoɲika] RZ. r.ż.

1. harmonika MUZ. (instrument):

harmonika

Harmonika r.ż.

2. harmonika bez l.mn. (zespół cech harmonicznych):

harmonika

Harmonie r.ż.

harmonika

Harmonik r.ż.

zharmonizować [sxarmoɲizovatɕ]

zharmonizować f. dk. od harmonizować

Zobacz też harmonizować

I . harmonizować <‑zuje> [xarmoɲizovatɕ] CZ. cz. nieprzech. (być w harmonii)

harmonizować

harmonieren

II . harmonizować <‑zuje f. dk. z‑> [xarmoɲizovatɕ] CZ. cz. przech. (dostosowywać)

harmonizować

harmonisieren

harmonizować

in Einklang bringen

harmonijny [xarmoɲijnɨ] PRZYM.

harmonijny całość

ausgewogen

harmonijny dobór

gut aufeinander abgestimmt

harmonijny połączenie, ruchy

harmonisch

harmonijny rysy

ebenmäßig

harmonijnie [xarmoɲijɲe] PRZYSŁ.

harmonijnie

harmonisch

brzmieć harmonijnie

harmonieren

brzmieć harmonijnie

harmonisch zusammenklingen

współdziałać harmonijnie

harmonieren

współdziałać harmonijnie

gut miteinander auskommen

harmonia <D. ‑ii, l.mn. ‑ie> [xarmoɲa] RZ. r.ż.

1. harmonia bez l.mn. (zgodność elementów: kolorów, kształtów):

harmonia

Harmonie r.ż.

harmonia

Zusammenpassen r.n.

2. harmonia bez l.mn. (zgoda):

harmonia

Eintracht r.ż.

harmonia

Einklang r.m.

3. harmonia MUZ.:

harmonia (instrument)

Ziehharmonika r.ż.

harmonia (współbrzmienie dźwięków)

Harmonie r.ż.

harmonista <D. ‑ty, l.mn. ‑iści> [xarmoɲista] RZ. r.m. odm. jak f w lp MUZ.

harmonista

Harmonist(in) r.m. (r.ż.)

koncert harmonistów

Harmonistenkonzert r.n.

harmonizacja <D. ‑ji, bez l.mn. > [xarmoɲizatsja] RZ. r.ż.

1. harmonizacja (zestrojenie):

harmonizacja

Harmonisierung r.ż.

harmonizacja

Angleichung r.ż.

harmonizacja przepisów

Vorschriftsangleichung r.ż.

2. harmonizacja MUZ. (tworzenie akordów do melodii):

harmonizacja

harmonische Aussetzung r.ż.