Tłumaczenia dla hasła „rozwinięciem“ w polsko » niemiecki słowniku

(Przełącz na niemiecko » polski)

rozwinięcie <D. ‑ia, bez l.mn. > [rozviɲeɲtɕe] RZ. r.n.

1. rozwinięcie GEO.:

rozwinięcie biegu rzeki

Flussentwicklung r.ż.

2. rozwinięcie LIT.:

rozwinięcie akcji

Handlungsentwicklung r.ż.

3. rozwinięcie MAT.:

rozwinięcie dziesiętne

Dezimalentwicklung r.ż.

rozwidlenie <D. ‑ia, l.mn. ‑ia> [rozvidleɲe] RZ. r.n. podn. (dróg)

rozwidlenie

Gabelung r.ż.

rozwinięty [rozviɲentɨ] PRZYM.

rozwinięty

entwickelt

zdanie rozwinięte JĘZ.

zusammengesetzter Satz r.m.

rozwiązanie <D. ‑ia, l.mn. ‑ia> [rozvjow̃zaɲe] RZ. r.n.

1. rozwiązanie (wynik: zadania, zagadki, problemu):

rozwiązanie

Lösung r.ż.

problem czeka na rozwiązanie

das Problem r.n. muss noch gelöst werden

rozwiązanie konfliktu

Konfliktlösung r.ż.

2. rozwiązanie (unieważnienie: parlamentu, małżeństwa):

rozwiązanie

Auflösung r.ż.

3. rozwiązanie MED.:

rozwiązanie

Entbindung r.ż.

4. rozwiązanie ARCHIT.:

rozwiązanie

Ausführung r.ż.

rozwiesić [rozvjeɕitɕ] f. dk., rozwieszać [rozvjeʃatɕ] <‑sza; cz. prz. ‑aj> CZ. cz. przech.

rozwiesić

aufhängen

rozwiercać <‑ca; cz. prz. ‑aj> [rozvjertsatɕ], rozwiercić [rozvjertɕitɕ] CZ. cz. przech. f. dk.

rozwiercać

aufbohren

rozwiercać dziurę w ścianie

ein Loch in der Wand aufbohren

I . rozwścieczać <‑cza; cz. prz. ‑aj; f. dk. rozwścieczyć> [rozfɕtɕetʃatɕ] CZ. cz. przech.

rozwścieczać

wütend machen

rozwścieczać

aufbringen

rozwścieczać

in Rage bringen

rozwścieczać

erzürnen

jego zachowanie rozwścieczyło ją

sein Verhalten r.n. brachte sie auf

II . rozwścieczać <‑cza; cz. prz. ‑aj; f. dk. rozwścieczyć> [rozfɕtɕetʃatɕ] CZ. cz. zwr.

rozwścieczać

wütend werden

rozwścieczać

in Wut geraten

pies rozwścieczył się na kota

der Hund r.m. wurde auf die Katze wütend

rozwścieczenie <D. ‑ia, bez l.mn. > [rosfɕtɕetʃeɲe] RZ. r.n. (złość)

rozwścieczenie

Raserei r.ż.

rozwścieczenie

Wut r.ż.

rozwścieczenie

Zorn r.m.

rozwinąć [rozvinoɲtɕ]

rozwinąć f. dk. od rozwijać

Zobacz też rozwijać

I . rozwijać <‑ja; f. dk. rozwinąć> [rozvijatɕ] CZ. cz. przech.

1. rozwijać (rozkręcać):

rozwijać rolkę, film

entrollen

rozwijać rolkę, film

abrollen

2. rozwijać (rozpościerać):

rozwijać skrzydła

entfalten

rozwijać sztandar

entrollen

3. rozwijać (odpakowywać):

rozwijać paczkę, kwiaty

auspacken

4. rozwijać (poszerzać):

rozwijać temat, zamiłowanie, zdolności

entfalten

5. rozwijać (czynić intensywniejszym):

rozwijać działalność

ausdehnen

rozwijać działalność

entfalten

II . rozwijać <‑ja; f. dk. rozwinąć> [rozvijatɕ] CZ. cz. zwr.

1. rozwijać:

rozwijać (rozprostowywać się) (drut)

gerade werden

2. rozwijać (rosnąć):

rozwijać

sich B. entwickeln

rozwijać

gedeihen

3. rozwijać (doskonalić się):

rozwijać

sich B. vervollkommnen

4. rozwijać (poszerzać się):

rozwijać

sich B. ausdehnen

rozwieść [rozvjeɕtɕ]

rozwieść f. dk. od rozwodzić

Zobacz też rozwodzić

I . rozwodzić <‑dzi; cz. prz. ‑odź; f. dk. rozwieść> [rozvodʑitɕ] CZ. cz. przech.

1. rozwodzić (udzielać rozwodu):

rozwodzić

scheiden

sędzia rozwiódł moich rodziców

der Richter r.m. hat meine Eltern geschieden

2. rozwodzić (przyczynić się do rozwodu):

rozwodzić

jdn zur Scheidung bringen

II . rozwodzić <‑dzi; cz. prz. ‑odź; f. dk. rozwieść> [rozvodʑitɕ] CZ. cz. zwr.

1. rozwodzić (uzyskiwać rozwód):

rozwodzić

sich scheiden lassen

[ona] rozwodzi się z mężem

sie lässt sich von ihrem Mann scheiden

2. rozwodzić podn. (mówić długo i szczegółowo):

rozwodzić

sich B. [weitschweifig] über etw B. auslassen

rozwodzić

weitschweifige Ausführungen über etw B. machen

rozwodzić się na temat podatków

sich über das Steuerthema [o. die Steuern] auslassen

rozwodzić się nad utratą majątku

sich über den Vermögensverlust auslassen

rozwiert <D. ‑u, l.mn. ‑y> [rozvjert] RZ. r.m. MINER.

rozwiert

Bohrloch r.n.

wykonać rozwiert

ein Bohrloch ausführen

rozwieźć [rozvjeɕtɕ]

rozwieźć f. dk. od rozwozić

Zobacz też rozwozić

rozwozić <‑zi; f. dk. rozwieźć> [rozvoʑitɕ] CZ. cz. przech.

rozwozić pocztę:

rozwozić

zustellen

rozwidlić [rozvidlitɕ]

rozwidlić f. dk. od rozwidlać

I . rozwierać <‑ra; cz. prz. ‑aj; f. dk. rozewrzeć> [rozvjeratɕ] CZ. cz. przech.

rozwierać

aufmachen

rozwierać

öffnen

rozwierać

aufreißen

rozwarł szeroko oczy ze zdziwienia

vor Erstaunen riss er die Augen weit auf

II . rozwierać <‑ra; cz. prz. ‑aj; f. dk. rozewrzeć> [rozvjeratɕ] CZ. cz. zwr.

rozwierać

sich öffnen

rozwierać

aufgehen

rozwierać

sich auftun podn.

drzwi rozwarły się

die Tür r.ż. tat sich auf podn.

I . rozwiewać <‑wa; f. dk. rozwiać> [rozvjevatɕ] CZ. cz. przech.

1. rozwiewać (rozpraszać):

rozwiewać dym, mgłę

verwehen

rozwiewać dym, mgłę

auseinander wehen

2. rozwiewać przen. (odsuwać):

rozwiewać nadzieje, wątpliwości

in Nichts auflösen

rozwiewać nadzieje, wątpliwości

zerstreuen

3. rozwiewać:

rozwiewać (targać) (włosy)

verwehen

rozwiewać (targać) (włosy)

[zer]zausen

II . rozwiewać <‑wa; f. dk. rozwiać> [rozvjevatɕ] CZ. cz. zwr.

1. rozwiewać:

rozwiewać (rozpraszać się) (dym)

abziehen

rozwiewać (mgła)

sich B. auflösen

2. rozwiewać:

rozwiewać (przestawać istnieć) (nadzieje, wątpliwości)

sich B. zerstreuen

rozwiewać (przestawać istnieć) (nadzieje, wątpliwości)

sich B. in Nichts auflösen

rozwiertak <D. ‑a, l.mn. ‑i> [rozvjertak] RZ. r.m. TECHNOL.

rozwiertak

Reibwerkzeug r.n.

rozwiertak

Aufreiber r.m.

rozwielitka <D. ‑ki, l.mn. ‑ki> [rozvjelitka] RZ. r.ż. ZOOL.

rozwielitka

Wasserfloh r.m.