Tłumaczenia dla hasła „STRABE“ w polsko » niemiecki słowniku

strateg <D. ‑a, l.mn. ‑owie [lub ‑edzy]> [stratek] RZ. r.m. WOJSK.

strateg

Stratege(Stretegin) r.m. (r.ż.)

stras <D. ‑u, l.mn. ‑y> [stras] RZ. r.m.

stras

Strass r.m.

straż <D. ‑y, l.mn. ‑e> [straʃ] RZ. r.ż.

1. straż bez l.mn. (dozór):

trzymać [lub pełnić] straż

Wache halten [o. stehen]

stać na straży czegoś przen.

etw B. bewachen [o. behüten]

stać na straży czegoś przen.

über etw C. Wache halten

2. straż (grupa ludzi):

straż

Wachmannschaft r.ż.

straż

Wach[t]posten r.m.

straż przednia/tylna

Vor-/Nachhut r.ż.

3. straż (instytucja):

straż pożarna

Feuerwehr r.ż.

straż miejska

Stadtpolizei r.ż.

straż graniczna

Grenzschutz r.m.

straż graniczna (w Niemczech)

Bundesgrenzschutz r.m.

strach¹ <D. ‑u, bez l.mn. > [strax] RZ. r.m.

strach (lęk):

strach

Angst r.ż.

strach

Furcht r.ż.

napędzić komuś strachu

jdm Angst einjagen

napędzić komuś strachu

jdn in Angst versetzen

strach pomyśleć

furchtbar, daran zu denken

strach pomyśleć

nicht auszudenken

aż strach pomyśleć, co będzie, gdy nie zdam [egzaminu]

ich darf gar nicht daran denken, was passiert wenn ich [die Prüfung] nicht bestehe

zwroty:

mieć stracha pot.

Angst haben

mieć stracha pot.

Schiss haben pot.

strach ma wielkie oczy przysł.

die Furcht r.ż. hat große [o. tausend] Augen przysł.

blady strach

panische [o. nackte] Angst r.ż.

najeść się strachu

Angst [o. Furcht] haben

strajk <D. ‑u, l.mn. ‑i> [strajk] RZ. r.m.

strajk

Streik r.m.

strajk

Arbeitsniederlegung r.ż.

strajk głodowy/okupacyjny/ostrzegawczy

Hunger-/Sitz-/Warnstreik r.m.

gasić strajki pot.

die Streiks niederschlagen

strata <D. ‑ty, l.mn. ‑ty> [strata] RZ. r.ż.

1. strata (szkoda materialna, moralna):

strata

Verlust r.m.

strata

Schaden r.m.

ponieść stratę

einen Verlust erfahren [o. erleiden]

strata czasu/pieniędzy/na wadze

Zeit-/Geld-/Gewichtsverlust r.m.

straty w ludziach

Menschenverluste r.m. l.mn.

spisać kogoś/coś na straty

jdn/etw abschreiben

mała strata, krótki żal przysł.

ein kleiner Schaden ist bald verschmerzt

2. strata EKON:

strata

Verlust r.m.

strata

Schaden r.m.

strata

Einbuße r.ż.

być zmuszonym ponieść stratę kursową

Kurseinbußen hinnehmen müssen

strata kapitału

Kapitalverlust r.m.

strata rekordowa

Rekordverlust r.m.

strawa <D. ‑wy, bez l.mn. > [strava] RZ. r.ż. podn.

1. strawa (pożywienie):

strawa

Nahrung r.ż.

strawa

Kost r.ż.

2. strawa przen. (pokarm duchowy):

strawa

[geistige] Nahrung r.ż.

stratus <D. ‑u, l.mn. ‑y> [stratus] RZ. r.m. METEO

stratus

Stratus r.m.

stracić [stratɕitɕ]

stracić f. dk. od tracić

Zobacz też tracić

I . tracić <‑ci; cz. prz. ‑ać f. dk. s‑> [tratɕitɕ] CZ. cz. przech.

1. tracić (przestawać mieć):

tracić

verlieren

tracić kontakt z kimś/czymś

den Kontakt zu jdm/etw verlieren

tracić orientację

den Überblick verlieren

tracić ważność

verfallen

tracić kogoś/coś z oczu

jdn/etw aus den Augen verlieren

tracić na wadze

am Gewicht verlieren

tracić na wartości/znaczeniu

an Wert/Bedeutung verlieren

tracić ducha

den Mut verlieren [o. sinken lassen]

tracić rachubę czasu

das Zeitgefühl verlieren

tracić serce do kogoś/czegoś

jdn/etw immer weniger mögen

ktoś traci grunt pod nogami

jd verliert den Boden unter den Füßen

ktoś traci rozum [lub zmysły]

jd verliert den Verstand

2. tracić (marnować):

tracić okazję

versäumen

tracić okazję

verpassen

tracić czas

vergeuden

tracić czas

verschwenden

tracić pieniądze

verschwenden

3. tracić podn. (poddawać egzekucji):

tracić skazańca

hinrichten

II . tracić <‑ci; cz. prz. ‑ać f. dk. s‑> [tratɕitɕ] CZ. cz. nieprzech.

1. tracić (ponosić stratę):

tracić

einen Verlust erleiden

chytry [lub skąpy] dwa razy traci przysł.

der Geizige r.m. verliert doppelt

jeden traci, drugi się bogaci przysł.

der eine verliert, der andere gewinnt

2. tracić (zmniejszać swoją wartość):

tracić w czyichś oczach

bei jdm an Ansehen verlieren

stragan <D. ‑u, l.mn. ‑y> [stragan] RZ. r.m.

stragan

Marktbude r.ż.

stragan

Stand r.m.

stragan z warzywami

Gemüsestand r.m.

strapić [strapitɕ]

strapić f. dk. od trapić

Zobacz też trapić

I . trapić <‑pi; cz. prz. trap f. dk. strapić> [trapitɕ] CZ. cz. przech. podn.

1. trapić (martwić):

trapić

bekümmern

trapić

beunruhigen

trapił rodzinę swoimi problemami w pracy

er bekümmerte die Familie mit seinen Jobproblemen

2. trapić (dokuczać):

trapić

quälen

kraj trapiły klęski żywiołowe

Naturkatastrophen r.ż. l.mn. quälten das Land

II . trapić <‑pi; cz. prz. trap f. dk. strapić> [trapitɕ] CZ. cz. zwr. podn. (martwić się)

trapić się czymś

sich B. mit etw plagen

trapić się o coś

sich C. über etw B. Sorgen machen

stratny [stratnɨ] PRZYM.

być stratnym na czymś

bei etw C. verlieren

być stratnym na czymś

bei etw C. nicht auf seine Kosten kommen

strawić [stravitɕ]

strawić f. dk. od trawić

Zobacz też trawić

trawić <‑wi; cz. prz. traw; f. dk. s‑> [travitɕ] CZ. cz. przech.

1. trawić (wchłaniać):

trawić pokarm

verdauen

nie trawić kogoś/czegoś

jdn/etw nicht leiden können

2. trawić (niszczyć):

trawić

zehren

3. trawić (marnować, trwonić):

trawić czas na czymś

die Zeit mit etw verschwenden [o. vergeuden]

4. trawić tylko ndk.:

trawić CHEM., TECHNOL. płytę

ätzen

trawić blachę kwasem

Blech verätzen

strawny [stravnɨ] PRZYM.

lekko/ciężko strawny

leicht/schwer verdaulich

strażak <D. ‑a, l.mn. ‑żacy> [straʒak] RZ. r.m.

strażak

Feuerwehrmann(-frau) r.m. (r.ż.)

strąk <D. ‑a, l.mn. ‑i> [stroŋk] RZ. r.m. BOT.

strąk

Hülse[nfrucht] r.ż.

strąk

Schote r.ż.

strąki [stroŋki] RZ.

strąki l.mn. < D. l.mn. ‑ków> pot. (tłuste włosy):

strąki

Matte r.ż. pot.

strąki

Zotteln r.ż. l.mn. pot.

ależ masz strąki na głowie

hast du eine Matte

stres <D. ‑u, l.mn. ‑y> [stres] RZ. r.m.

1. stres PSYCH.:

stres

Stress r.m.

żyć w stresie

im Stress leben

żyć w stresie

[ständig] unter Stress stehen

2. stres GEO.:

stres

Stress r.m.

strój <D. ‑roju, l.mn. ‑roje> [struj] RZ. r.m.

1. strój (ubiór):

strój

Kleidung r.ż.

2. strój MUZ.:

strój

Stimmung r.ż.

strój równomiernie temperowany

wohltemperierte Stimmung

stróż² <D. ‑a, l.mn. ‑e [lub ‑owie]> [struʃ] RZ. r.m. przen. (opiekun: moralności, porządku)

stróż

Hüter(in) r.m. (r.ż.)