Tłumaczenia dla hasła „Zerlegung“ w niderlandzko » niemiecki słowniku

ver·le·gen <verlegen, verlegener, verlegenst> [vərleɣə(n)] PRZYM.

1. verlegen (schuchter):

verlegen

verlegen

verlegen

schüchtern

verlegen glimlachen

schüchtern [o. verlegen] lächeln

2. verlegen:

met een situatie verlegen zijn (geen raad ergens mee wetend)

nicht wissen, wie man sich in einer Situation verhalten soll

3. verlegen (behoefte hebbend aan):

verlegen

verlegen um +B.

ergens om verlegen zijn [o. zitten]

um etw verlegen sein form.

ergens om verlegen zijn [o. zitten]

etw brauchen

weer·leg·ging <weerlegging|en> [werlɛɣɪŋ] RZ. r.ż.

weerlegging

Widerlegung r.ż.

ver·leg·gen <verlegde, h. verlegd> [vərlɛɣə(n)] CZ. cz. przech.

1. verleggen (anders leggen):

verleggen

anders hinlegen

2. verleggen (elders leggen):

verleggen

woandershin legen

verleggen

verlegen

het accent verleggen

den Schwerpunkt verlagern

de grenzen verleggen

die Grenzen verrücken

een kabel verleggen

ein Kabel umlegen

her·le·ven <herleefde, i. herleefd> [hɛrlevə(n)] CZ. cz. nieprzech.

herleven

wieder aufleben

herlevend fascisme

(wieder) auflebender Faschismus

her·le·zen <herlas, h. herlezen> [hɛrlezə(n)] CZ. cz. przech.

herlezen

von Neuem lesen

ver·le·den² [vərledə(n)] PRZYM.

verleden

vergangen

de verleden tijd taalk.

die Vergangenheit

dat is (voltooid) verleden tijd przen.

das ist vorbei

de onvoltooid verleden tijd taalk.

das Präteritum

de onvoltooid verleden tijd taalk.

das Imperfekt

de voltooid verleden tijd taalk.

das Plusquamperfekt

verleden week

vorige [o. letzte] [o. vergangene] Woche

neer·leg·gen¹ <legde neer, h. neergelegd> [nerlɛɣə(n)] CZ. cz. przech.

1. neerleggen (op iets leggen):

neerleggen

hinlegen

een bevel naast zich neerleggen przen.

einen Befehl nicht befolgen

de sleutels op tafel neerleggen

die Schlüssel auf den Tisch legen

2. neerleggen (afstand doen van):

neerleggen

niederlegen

zijn ambt neerleggen

sein Amt niederlegen

3. neerleggen (met iets ophouden):

neerleggen

hinlegen

de pen neerleggen

den Stift hinlegen

de wapens neerleggen

die Waffen niederlegen

het werk neerleggen

die Arbeit niederlegen

4. neerleggen (doden):

neerleggen

umlegen

neerleggen jacht

erlegen

een olifant neerleggen

einen Elefanten erlegen

een bankrover neerleggen

einen Bankräuber umlegen

5. neerleggen:

neerleggen (betalen)

hinlegen pot.

neerleggen (biljetten)

hinblättern pot.

ik heb tien euro moeten neerleggen

ich hab zehn Euro hinblättern müssen pot.

6. neerleggen jur.:

neerleggen

hinterlegen

neerleggen (ter inzage)

auflegen

een stuk neerleggen ter griffie

ein Schriftstück in der Kanzlei hinterlegen

7. neerleggen (vastleggen):

neerleggen

schriftlich festlegen

voorwaarden in een aantal artikelen neerleggen

Bedingungen in einer Reihe von Artikeln schriftlich festlegen

ˈover·leg·gen¹ <legde over, h. overgelegd> [ovərlɛɣə(n)] CZ. cz. przech.

1. overleggen (laten zien):

overleggen

vorlegen

overleggen

vorweisen

overleggen

vorzeigen

stukken overleggen

Unterlagen vorlegen

2. overleggen (terzijde leggen):

overleggen

zurücklegen

weer·leg·gen <weerlegde, h. weerlegd> [werlɛɣə(n)] CZ. cz. przech.

weerleggen

widerlegen

ver·le·gen·heid [vərleɣə(n)hɛit] RZ. r.ż. geen l.mn.

1. verlegenheid (het verlegen zijn):

verlegenheid

Verlegenheit r.ż.

verlegenheid

Schüchternheit r.ż.

2. verlegenheid (moeilijke omstandigheid):

verlegenheid

Verlegenheit r.ż.

in verlegenheid brengen/verkeren

in Verlegenheit bringen/sein

iem uit de verlegenheid helpen

jdm aus der Verlegenheit helfen

le·ger·lei·ding [leɣərlɛidɪŋ] RZ. r.ż. geen l.mn.

legerleiding

Heeresleitung r.ż.