Tłumaczenia dla hasła „eruptieren“ w niderlandzko » niemiecki słowniku

(Przełącz na niemiecko » niderlandzki)

erup·tief [erʏptif] PRZYM. ook przen.

eruptief

eruptiv

erup·tie <eruptie|s> [erʏpsi] RZ. r.ż.

eruptie

Eruption r.ż.

eruptie

Ausbruch r.m.

op·sie·ren <sierde op, h. opgesierd> [ɔpsirə(n)] CZ. cz. przech.

1. opsieren (verfraaien):

opsieren

verzieren

opsieren

schmücken

2. opsieren (te mooi voorstellen):

opsieren

beschönigen

opsieren

ausschmücken

pa·pie·ren [papirə(n)] PRZYM.

1. papieren (van papier):

papieren

papieren

papieren

Papier-

papieren

papier-

de papieren bloem

die Papierblume

2. papieren:

papieren (niet werkelijk)

(nur) auf dem Papier

papieren (persoon)

nominell

papieren maatregelen

Maßnahmen, die nur auf dem Papier bestehen [o. existieren]

3. papieren (als van papier):

papieren

papieren

de papieren vleugeltjes van de vlinder

die papier(e)nen Flügel des Schmetterlings

de papieren tijger

der Papiertiger

tui·nie·ren <tuinierde, h. getuinierd> [tœynirə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. tuinieren (als beroep):

tuinieren

Gärtner sein

tuinieren

eine Gärtnerei haben

2. tuinieren:

tuinieren (uit liefhebberij)

gärtnern

tuinieren (werken)

im Garten arbeiten

ver·sie·ren <versierde, h. versierd> [vərsirə(n)] CZ. cz. przech.

1. versieren (opschikken, verfraaien):

versieren

schmücken

versieren

verzieren

2. versieren (sieren):

versieren

schmücken

die bomen versieren het plantsoen

die Bäume schmücken den Park

3. versieren (voor elkaar krijgen):

versieren

schaffen

versieren

hinkriegen pot.

dat versier ik even

das werde ich schon hinkriegen

4. versieren pot. (verleiden):

versieren

aufreißen

een meisje versieren

ein Mädchen aufreißen

uit·gie·ren <gierde uit, h. uitgegierd> [œytxirə(n)] CZ. cz. przech. (met ‘het’)

uitgieren

sich totlachen pot.

uitgieren

sich kranklachen pot.

zij gierden het uit

sie lachten sich fast tot pot.

ver·lui·e·ren <verluierde, h. verluierd> [vərlœyərə(n)] CZ. cz. przech.

verluieren

verbummeln

verluieren

vergammeln

tie·re·lie·ren <tierelierde, h. getierelierd> [tirəlirə(n)] CZ. cz. nieprzech.

tierelieren

tirilieren

tierelieren

trillern