Tłumaczenia dla hasła „rechts-radicale“ w niderlandzko » niemiecki słowniku

(Przełącz na niemiecko » niderlandzki)

rechts·zaal <rechts|zalen> [rɛxtsal] RZ. r.ż.

rechtszaal

Gerichtssaal r.m.

rechts·or·de [rɛxtsɔrdə] RZ. r.ż. geen l.mn.

rechtsorde

Rechtsordnung r.ż.

recht·staan <stond recht, i. rechtgestaan> [rɛxtstan] CZ. cz. nieprzech. belg.

rechtstaan

stehen

rechts·zaak <rechts|zaken> [rɛxtsak] RZ. r.ż.

1. rechtszaak (geding):

rechtszaak

Rechtssache r.ż.

rechtszaak

Streitsache r.ż.

rechtszaak

Rechtsfall r.m.

ergens een rechtszaak van maken

es wegen einer Sache zum Prozess kommen lassen

2. rechtszaak (zaken) l.mn.:

rechtszaak

Rechtsangelegenheiten l.mn.

rechts·ach·ter <rechtsachter|s> [rɛxtsɑxtər] RZ. r.m. SPORT

rechtsachter

rechte(r) Verteidiger r.m.

rechts·ge·ding <rechtsgeding|en> [rɛxtsxədɪŋ] RZ. r.n.

1. rechtsgeding (proces):

rechtsgeding

Rechtsstreit r.m.

rechtsgeding

Prozess r.m.

rechtsgeding

Rechtssache r.ż.

rechtsgeding

Streitsache r.ż.

2. rechtsgeding (het procederen):

rechtsgeding

Gerichtsverfahren r.n.

rechts·han·dig [rɛxtshɑndəx] PRZYM.

rechtshandig

rechtshändig

rechts·mid·del <rechtsmiddel|en> [rɛxtsmɪdəl] RZ. r.n.

rechtsmiddel

Rechtsmittel r.n.

de gewone rechtsmiddelen

die üblichen Rechtsmittel l.mn.

recht·spraak [rɛxtsprak] RZ. r.ż. geen l.mn.

1. rechtspraak (het spreken van recht):

rechtspraak

Rechtsprechung r.ż.

rechtspraak

Gerichtsbarkeit r.ż.

de rechtspraak is opgedragen aan de rechter

die Rechtsprechung obliegt dem Richter

2. rechtspraak (rechtspleging):

rechtspraak

Rechtspflege r.ż.

3. rechtspraak (jurisprudentie):

rechtspraak

Rechtsprechung r.ż.

rechts·po·si·tie [rɛxtspozi(t)si] RZ. r.ż. geen l.mn.

rechtspositie

Rechtsstellung r.ż.

rechts·af [rɛxtsɑf] PRZYSŁ.

rechtsaf

(nach) rechts

bij de splitsing moet u rechtsaf

bei der Gabelung müssen Sie rechts abbiegen

rechts·we·ge [rɛxtsweɣə]

het kwam hem van rechtswege toe

er hatte von Rechts wegen Anspruch darauf

rechts·bui·ten <rechtsbuiten|s> [rɛxtsbœytə(n)] RZ. r.m. SPORT

rechtsbuiten

Rechtsaußen r.m.

recht·scha·pen <rechtschapen, rechtschapener, meest rechtschapen> [rɛxtsxapə(n)] PRZYM.

rechtschapen

redlich

rechtschapen

rechtschaffen

rechts·ge·bied [rɛxtsxəbit] RZ. r.n. geen l.mn.

1. rechtsgebied (bevoegdheid tot rechtspreken):

rechtsgebied

Gerichtsbarkeit r.ż.

2. rechtsgebied:

rechtsgebied (arrondissement)

Gerichtsbezirk r.m.

rechtsgebied (land)

Rechtsgebiet r.n.

3. rechtsgebied (al wat de rechtspraak betreft):

rechtsgebied

juristische(s) Gebiet r.n.

boeken op rechtsgebied

juristische Bücher l.mn.

rechts·gel·dig [rɛxtsxɛldəx] PRZYM.

rechtsgeldig

rechtsgültig

rechtsgeldig

rechtskräftig

rechtsgeldig

rechtswirksam

niet rechtsgeldig

rechtsungültig

niet rechtsgeldig

rechtsunwirksam

niet rechtsgeldig

nicht rechtsgültig

rechts·ge·volg <rechtsgevolg|en> [rɛx(t)sxəvɔləx] RZ. r.n. jur.

rechtsgevolg

Rechtsfolge r.ż.

zonder rechtsgevolg

rechtsunwirksam

rechts·kun·dig [rɛxtskʏndəx] PRZYM.

1. rechtskundig (volgens het recht):

rechtskundig

rechtlich

rechtskundig

juristisch

2. rechtskundig (juridisch geschoold):

rechtskundig

rechtskundig

de rechtskundig adviseur

der Rechtsberater

rechtskundige bijstand

juristische(r) Beistand r.m.

rechts·staat <rechts|staten> [rɛxtstat] RZ. r.m.

rechtsstaat

Rechtsstaat r.m.

rechts·win·kel <rechtswinkel|s> [rɛxtswɪŋkəl] RZ. r.m.

rechtswinkel

Rechtsberatungsstelle r.ż.