niderlandzko » niemiecki

schra·gen <schraagde, h. geschraagd> [sxraɣə(n)] CZ. cz. przech.

schla·ger <schlager|s> [ʃlaɡər] RZ. r.m.

schra·pen1 <schraapte, h. geschraapt> [sxrapə(n)] CZ. cz. przech.

2. schrapen (bijeenschrapen):

schra·pe·rig PRZYM.

schraperig → schraapzuchtig

Zobacz też schraapzuchtig

schraap·zuch·tig [sxrapsʏxtəx] PRZYM.

schram·men <schramde, h. geschramd> [sxrɑmə(n)] CZ. cz. przech.


Interfejs: Deutsch | English | Español | Italiano | Polski