niderlandzko » niemiecki

maf·fen <mafte, h. gemaft> [mɑfə(n)] CZ. cz. nieprzech.

paf·fen <pafte, h. gepaft> [pɑfə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. paffen (roken):

2. paffen (schieten):

3. paffen (paf laten horen):

wa·fel <wafel|s, wafel|en> [wafəl] RZ. r.ż.

Waffel r.ż.
halt die Klappe! slang

kaf·fe·ren <kafferde, h. gekafferd> [kɑfərə(n)] CZ. cz. nieprzech.

paf·fe·rig <pafferige, pafferiger, pafferigst> [pɑfərəx] PRZYM.

blaf·fen <blafte, h. geblaft> [blɑfə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. blaffen (honden):

blaffen pej.

2. blaffen (tekeergaan):


Interfejs: Deutsch | English | Español | Italiano | Polski