niderlandzko » niemiecki

zin·de·ren <zinderde, h. gezinderd> [zɪndərə(n)] CZ. cz. nieprzech.

zin·deel RZ. r.n.

zindeel → zinsdeel

Zobacz też zinsdeel

zins·deel <zins|delen> [zɪnzdel] RZ. r.n. taalk.

zin·ker <zinker|s> [zɪŋkər] RZ. r.m.

2. zinker (iets wat doet zinken):

Senker r.m.

3. zinker (dobber):

Schwimmer r.m.

zin·gen2 <zong, h. gezongen> [zɪŋə(n)] CZ. cz. nieprzech.

zin·ken1 [zɪŋkə(n)] PRZYM.

zin·nen1 <zon, h. gezonnen> [zɪnə(n)] CZ. cz. nieprzech. (peinzen over)

zink·put <zinkput|ten> [zɪŋkpʏt] RZ. r.m.

se·dert1 [sedərt] PRZYIM.

zien·de [zində] PRZYM.

snert [snɛrt] RZ. r.ż. geen l.mn.

1. snert (erwtensoep):

Erbsensuppe r.ż.

2. snert (larie):

Quatsch r.m.
Mist r.m.

3. snert (rotzooi):

Mist r.m.

Interfejs: Deutsch | English | Español | Italiano | Polski