Tłumaczenia dla hasła „Norwegian“ w niemiecko » polski słowniku

nọrwegisch [ˈnɔrveːgɪʃ] PRZYM.

norwegisch

norweski

Nọrwegen <‑s, bez l.mn. > [ˈnɔrveːgən] RZ. r.n.

Norwegen

Norwegia r.ż.

Nọrwegisch <‑[s], bez l.mn. > RZ. r.n. ohne rodz.

Norwegisch

[język r.m. ] norweski

auf Norwegisch

po norwesku

Zobacz też Deutsch

De̱u̱tsch <‑[s], bez l.mn. > [dɔɪtʃ] RZ. r.n. ohne rodz.

1. Deutsch (Sprache):

Deutsch

[język r.m. ] niemiecki

Deutsch lernen

uczyć się [języka] niemieckiego

Deutsch verstehen

rozumieć po niemiecku

Deutsch können

znać [język] niemiecki

er kann Deutsch

on zna niemiecki

sprechen Sie Deutsch?

czy mówi pan/pani po niemiecku?

Deutsch sprechend sein

mówić po niemiecku

sich auf Deutsch unterhalten

rozmawiać [f. dk. po‑] po niemiecku

wir haben uns auf Deutsch unterhalten

rozmawialiśmy ze sobą po niemiecku

wie heißt „arrivederci“ auf Deutsch?

jak jest „arrivederci” po niemiecku?

auf gut Deutsch pot.

prosto z mostu

auf gut Deutsch pot.

bez ogródek

auf gut Deutsch gesagt pot.

mówiąc prosto z mostu

2. Deutsch (Unterrichtsfach):

[nicht] gut in Deutsch sein

[nie] być dobrym z języka niemieckiego

Deutsch für Ausländer

niemiecki r.m. dla obcokrajowców

Nọrweger(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> [ˈnɔrveːgɐ] RZ. r.m.(r.ż.)

Norweger(in)

Norweg(Norweżka) r.m. (r.ż.)

nọrmen [ˈnɔrmən] CZ. cz. przech.

normen

normalizować [f. dk. z‑]

genormt

znormalizowany

Nọrwegische <‑n, bez l.mn. > RZ. r.n. nur mit rodz.

Norwegische

[język r.m. ] norweski

aus dem Norwegischen ins Polnische übersetzen

tłumaczyć [f. dk. prze‑] z [języka] norweskiego na [język] polski

Zobacz też Deutsche(r) , Deutsche

De̱u̱tsche(r) <‑n, ‑n; ‑n, ‑n> RZ. mf dekl wie przym.

Deutsche

Niemiec(-mka) r.m. (r.ż.)

Deutsche/Deutscher sein

być Niemką/Niemcem

Deutsche <‑n, bez l.mn. > RZ. r.n. nur mit rodz.

Deutsche

[język r.m. ] niemiecki

etw ins Deutsche/aus dem Deutschen übersetzen

tłumaczyć [f. dk. prze‑] coś na niemiecki/z niemieckiego

die Präpositionen im Deutschen

przyimki r.m. l.mn. w języku niemieckim

Vorwẹgnahme <‑, -n> [foːɐ̯​ˈvɛknaːmə] RZ. r.ż.

Vorwegnahme (einer Zahlung)

zakładanie r.n. z góry

Vorwegnahme (von Gedanken)

uprzedzanie r.n.

Vorwegnahme (einer Entscheidung, eines Ergebnisses)

przewidywanie r.n.

Vorwegnahme (einer Entscheidung, eines Ergebnisses)

antycypacja r.ż.