niemiecko » polski

schro̱ten CZ. cz. przech.

schroten Getreide:

śrutować [f. dk. ze‑]

Schre̱i̱er(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> [ˈʃraɪɐ] RZ. r.m.(r.ż.) pot.

1. Schreier (jd, der laut ist):

krzykacz(ka) r.m. (r.ż.) pot.

2. Schreier (Unruhestifter):

awanturnik(-ica) r.m. (r.ż.)

schrọ̈pfen [ˈʃrœpfən] CZ. cz. przech.

1. schröpfen MED.:

2. schröpfen pot. (ausnehmen):

doić kogoś pot.

schrọttreif PRZYM.

Schrọttwert <‑[e]s, bez l.mn. > RZ. r.m.

Schre̱i̱bfeder <‑, ‑n> RZ. r.ż.

Schro̱tbrot <‑[e]s, ‑e> RZ. r.n.

Schrọtthändler(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> RZ. r.m.(r.ż.)

schrịckt [ʃrɪkt] CZ. cz. nieprzech.

schrickt 3. pers präs von schrecken

Zobacz też schrecken , schrecken

schrẹcken2 <schreckt [o. alt: schrickt], schreckte [o. alt: schrak], geschreckt> CZ. cz. nieprzech. +sein podn. (aufschrecken)

schrẹcken1 <schreckt, schreckte, geschreckt> [ˈʃrɛkən] CZ. cz. przech.

1. schrecken podn. (ängstigen):

2. schrecken (abschrecken):

studzić [f. dk. o‑]

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski