Tłumaczenia dla hasła „beschmunzelnd“ w niemiecko » polski słowniku

schmụnzeln [ˈʃmʊntsəln] CZ. cz. nieprzech.

[über etw] schmunzeln

uśmiechać [f. dk. uśmiechnąć] się [z jakiegoś powodu]

beschmụtzen* CZ. cz. przech.

1. beschmutzen (schmutzig machen):

beschmutzen Teppich

brudzić [f. dk. po‑]

2. beschmutzen fig (ruinieren):

beschmutzen Namen, Ruf

brukać [f. dk. z‑ ]fig podn.

I . beschụmmeln* CZ. cz. przech. pot.

beschummeln

oszukać

beschummeln

okantować pot.

jdn um etw beschummeln

wyłudzać [f. dk. wyłudzić] coś od kogoś

II . beschụmmeln* CZ. cz. nieprzech. pot.

beim [o. im] Spiel beschummeln

okantować w grze pot.

beschwịndeln* CZ. cz. przech. pot.

1. beschwindeln (belügen):

beschwindeln

okłamać

2. beschwindeln (betrügen):

beschwindeln

okantować pot.

Beschmụtzung <‑, ‑en> RZ. r.ż.

1. Beschmutzung (Verunreinigung: des Hemdes, der Tischdecke):

Beschmutzung

zabrudzenie r.n.

durch Schutzumschläge sollen Bücher vor Beschmutzung geschützt werden

okładki r.ż. l.mn. mają uchronić książki przed zabrudzeniem

Beschmutzung des Tonkopfs verhindern

zapobiec zabrudzeniu pokrętła głośności

2. Beschmutzung fig (Ruinierung: des Namens, Rufs):

Beschmutzung

[z]brukanie r.n. fig podn.

beschmei̱ßen* CZ. cz. przech. irr

jdn mit etw beschmeißen pot.

obrzucać [f. dk. obrzucić] kogoś czymś

I . beschmie̱ren* CZ. cz. przech.

1. beschmieren (besudeln):

beschmieren Tischdecke, Hände, Kleid

wysmarować

beschmieren Tischdecke, Hände, Kleid

zabrudzić

mit Dreck beschmieren

zabrudzić błotem

2. beschmieren (bestreichen):

Brot mit Butter beschmieren

posmarować chleb masłem

3. beschmieren (unsauber beschreiben):

beschmieren Buch, Tafel, Mauer

zabazgrać

II . beschmie̱ren* CZ. cz. zwr.

beschmieren

wysmarować się

beschnụ̈ffeln* CZ. cz. przech., cz. zwr.

1. beschnüffeln (an etw schnüffeln) (Hund):

[sich] beschnüffeln

obwąchiwać [f. dk. obwąchać] [się]

2. beschnüffeln pot. (kennen lernen):

beschnüffeln Umgebung

poznać

3. beschnüffeln pot. (bespitzeln):

beschnüffeln

szpiegować

beschnüffeln

węszyć

beschau̱en* CZ. cz. przech.

1. beschauen (besichtigen):

beschauen Fleisch

przebadać

2. beschauen REG (betrachten):

[sich C.] jdn/etw beschauen

oglądać [f. dk. obejrzeć] [sobie] kogoś/coś