Tłumaczenia dla hasła „kettled“ w niemiecko » polski słowniku

kẹtten [ˈkɛtən] CZ. cz. przech.

1. ketten (befestigen):

einen Hund an einen Pflock ketten

wiązać [f. dk. u‑] psa do kołka

2. ketten (binden):

jdn an sich B. ketten

przywiązywać [f. dk. przywiązać] kogoś do siebie

das Schicksal hat sie aneinander gekettet

los r.m. ich złączył [lub połączył]

durch einen Vertrag aneinander gekettet

związani umową

Bẹttler(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> [ˈbɛtlɐ] RZ. r.m.(r.ż.)

Bettler(in)

żebrak(-aczka) r.m. (r.ż.)

Kẹtte <‑, ‑n> [ˈkɛtə] RZ. r.ż.

1. Kette (Halskette):

Kette

łańcuszek r.m.

eine Kette um den Hals tragen

nosić łańcuszek na szyi

2. Kette (Eisenkette):

Kette

łańcuch r.m.

Fahrradkette

łańcuch rowerowy

einen Hund an die Kette legen

wiązać [f. dk. u‑] psa na łańcuchu

3. Kette fig:

Kette (Reihe: von Erfolgen)

pasmo r.n.

Kette (Reihe: von Erfolgen)

seria r.ż.

Kette (von Beweisen)

szereg r.m.

eine Kette von Ereignissen

szereg zdarzeń

Menschenkette

łańcuch ludzki

4. Kette (Gesamtheit):

Kette

sieć r.ż.

Hotelkette/Ladenkette

sieć hoteli/sklepów

5. Kette (Bergkette):

Kette

łańcuch r.m.

Kette

pasmo r.n.

6. Kette fig (Fessel):

Kette

kajdany l.mn.

Kette

okowy l.mn.

jdn in Ketten legen

zakuwać [f. dk. zakuć] kogoś w kajdany

seine Ketten sprengen podn.

zrywać [f. dk. zerwać] więzy [lub kajdany]

7. Kette (Schar von Vögeln):

Kette

klucz r.m.

8. Kette (in der Textilindustrie):

Kette

osnowa r.ż.