niemiecko » polski

I . klạtschen [ˈklatʃən] CZ. cz. nieprzech.

1. klatschen +haben (Handflächen gegeneinander schlagen):

klaskać [f. dk. klasnąć] [w dłonie]

2. klatschen +haben (schlagen):

3. klatschen +sein (auftreffen):

uderzać [f. dk. uderzyć] w/o coś

4. klatschen +haben pej. pot. (tratschen):

gadać o czymś pot.

II . klạtschen [ˈklatʃən] CZ. cz. przech.

1. klatschen (schlagen):

Klạtsche <‑, ‑n> RZ. r.ż. (Fliegenklatsche)

klạtsch [klatʃ] WK

klạck [klak] WK

klack → klacks

Zobacz też klacks

klạcks [klaks] WK

klạcks [klaks] WK

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski