Tłumaczenia dla hasła „klingerytu“ w niemiecko » polski słowniku

(Przełącz na polsko » niemiecki)

I . klịngeln CZ. cz. nieprzech.

1. klingeln:

klingeln (Töne von sich geben) (Radfahrer, Wecker, Klingel)

dzwonić [f. dk. za‑]

[an der Tür] klingeln

dzwonić [f. dk. za‑] [do drzwi]

das Klingeln (eines Weckers, einer Türklingel)

dzwonienie r.n.

hat es bei dir jetzt endlich geklingelt? fig pot.

kumnąłeś wreszcie? pot.

2. klingeln (herbeirufen):

nach jdm klingeln (im Hotel, Krankenhaus)

dzwonić [f. dk. za‑] po kogoś

hast du nicht gehört, dass ich bei dir geklingelt habe?

nie słyszałeś, że do ciebie dzwoniłem?

man muss nach dem Empfangschef klingeln

trzeba zadzwonić po kierownika recepcji

II . klịngeln CZ. bezosob.

es klingelt (an der Tür, in der Schule)

słychać dzwonek

es klingelt (an der Tür, in der Schule)

ktoś dzwoni

klịngen <klingt, klang, geklungen> [ˈklɪŋən] CZ. cz. nieprzech.

1. klingen:

klingen (erklingen) (Glocke)

rozbrzmiewać

klingen (Gläser)

dzwonić [f. dk. za‑]

2. klingen (tönen):

hohl klingen (Behälter, Wand)

wydawać [f. dk. wydać] głuchy dźwięk

hell/rau klingen (Stimme)

brzmieć jasno/ochryple

3. klingen (sich anhören):

das Lied klingt schön

ta piosenka r.ż. brzmi ładnie

das klingt gut/interessant

to brzmi nieźle/interesująco

das klingt ja, als ob ...

to brzmi, jak gdyby...

Klịnker <‑s, ‑> [ˈklɪŋkɐ] RZ. r.m., Klịnkerstein [ˈklɪŋkɐʃtaɪn] RZ. r.m. <‑[e]s, ‑e>

Klinker

klinkier r.m.

Klịnge <‑, ‑n> [ˈklɪŋə] RZ. r.ż.

Klinge

ostrze r.n.

zwroty:

jdn über die Klinge springen lassen pot.

rujnować [f. dk. z‑] kogoś

Klịngel <‑, ‑n> [ˈklɪŋəl] RZ. r.ż.

Klingel

dzwonek r.m.

klịng [klɪŋ] WK

kling

odgłos dzwonka

Klingelton RZ.

Hasło od użytkownika

Klingelton r.m. TELEK.

dzwonek r.m.

sich einen Klingelton aufs Handy laden przykł.

pobrać dzwonek na telefon komórkowy

polyphone Klingeltöne przykł.

dzwonki polifoniczne