niemiecko » polski

kne̱i̱pen [ˈknaɪpən] CZ. cz. nieprzech. REG

kneipen → kneifen

Zobacz też kneifen

I . kne̱i̱fen <kneift, kniff, gekniffen> [ˈknaɪfən] CZ. cz. przech.

1. kneifen (zwicken):

2. kneifen (zusammenpressen):

II . kne̱i̱fen <kneift, kniff, gekniffen> [ˈknaɪfən] CZ. cz. nieprzech.

1. kneifen:

kne̱i̱ppen [ˈknaɪpən] CZ. cz. nieprzech. pot.

I . kne̱i̱fen <kneift, kniff, gekniffen> [ˈknaɪfən] CZ. cz. przech.

1. kneifen (zwicken):

2. kneifen (zusammenpressen):

II . kne̱i̱fen <kneift, kniff, gekniffen> [ˈknaɪfən] CZ. cz. nieprzech.

1. kneifen:

Kne̱i̱pe <‑, ‑n> [ˈknaɪpə] RZ. r.ż. pot.

knajpa r.ż. pot.

kne̱ten [ˈkneːtən] CZ. cz. przech.

1. kneten (bearbeiten):

ugniatać [f. dk. ugnieść]
wyrabiać [f. dk. wyrobić]

2. kneten (formen):

lepić [f. dk. u‑]
lepienie r.n.

3. kneten (massieren):

masować [f. dk. wy‑] [komuś] kark

Kne̱i̱penwirt(in) <‑[e]s, ‑e; ‑, ‑nen> RZ. r.m.(r.ż.), Kneipier [knaɪ​ˈpi̯eː] RZ. r.m. <‑s, ‑s> pot.

Kne̱i̱penbummel <‑s, ‑> RZ. r.m. pot.

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski