Tłumaczenia dla hasła „missbrukat“ w niemiecko » polski słowniku

missbra̱u̱chen*NP [mɪs​ˈbraʊxən] CZ. cz. przech., mißbra̱u̱chen*st. pis. CZ. cz. przech.

1. missbrauchen (missbräuchlich anwenden, übel ausnutzen):

jdn/etw missbrauchen Vertrauen, Alkohol, Tabletten

nadużywać [f. dk. nadużyć] czegoś

jdn/etw missbrauchen Notbremse

użyć w sposób nieuzasadniony

jdn/etw missbrauchen Amt, Person

wykorzystywać [f. dk. wykorzystać] kogoś/coś

2. missbrauchen podn. (vergewaltigen):

jdn [sexuell] missbrauchen

wykorzystać kogoś [seksualnie]

MịssbrauchNP <‑[e]s, ‑bräuche> [mɪs​ˈbraʊx] RZ. r.m., Mịßbrauchst. pis. RZ. r.m. <‑[e]s, ‑bräuche>

Missbrauch (von Drogen, Medikamenten)

przedawkowanie r.n.

Missbrauch (von Drogen, Medikamenten)

nadużywanie r.n.

Missbrauch (der Macht)

nadużywanie r.n.

Missbrauch (der Notbremse)

nieuzasadnione użycie r.n.

Missbrauch des Amtes

nadużycie r.n. urzędu

sexueller Missbrauch

wykorzystanie r.n. seksualne

sexueller Missbrauch (Vergewaltigung)

gwałt r.m.

mit etw Missbrauch treiben

nadużywać czegoś

vor Missbrauch wird gewarnt

ostrzega się przed niewłaściwym użyciem

I . mịssbräuchlichNP [ˈmɪsbrɔɪçlɪç] PRZYM. PRZYSŁ., mịßbräuchlichst. pis. PRZYM.

missbräuchlich

niewłaściwy

missbräuchlich (unerlaubt)

bezprawny

II . mịssbräuchlichNP [ˈmɪsbrɔɪçlɪç] PRZYM. PRZYSŁ., mịßbräuchlichst. pis. PRZYSŁ.

missbräuchlich

niewłaściwie

missbräuchlich

niezgodnie z przeznaczeniem

missbräuchlich (unerlaubt)

bezprawnie

Mịssetat <‑, ‑en> [ˈmɪsətaːt] RZ. r.ż. podn.

Missetat

występek r.m.

MịssgunstNP <‑, bez l.mn. > [ˈ--] RZ. r.ż., Mịßgunstst. pis. RZ. r.ż. <‑, bez l.mn. >

Missgunst

zawiść r.ż.

Missgunst

zazdrość r.ż.

Missgunst (des Schicksals)

nieżyczliwość r.ż. podn.

I . mịssmutigNP PRZYM. PRZYSŁ., mịßmutigst. pis. PRZYM.

1. missmutig:

missmutig Mensch

zniechęcony

missmutig Gesicht

markotny

2. missmutig (unzufrieden):

missmutig

niezadowolony

II . mịssmutigNP PRZYM. PRZYSŁ., mịßmutigst. pis. PRZYSŁ.

missmutig aussehen:

missmutig

markotnie

missra̱ten*NP [mɪs​ˈraːtən] CZ. cz. nieprzech. irr +sein, mißra̱ten*st. pis. CZ. cz. nieprzech. irr +sein

missraten

nie udawać [f. dk. udać] się

ein missratenes Kind fig

nieudane dziecko r.n.

missde̱u̱ten*NP [mɪs​ˈdɔɪtən] CZ. cz. przech., mißde̱u̱ten*st. pis. CZ. cz. przech.

missdeuten Worte, Geste:

missdeuten

źle interpretować [f. dk. z‑]

MịsskreditNP [ˈ---] RZ. r.m., Mịßkreditst. pis. RZ. r.m. <‑[e]s, bez l.mn. >

jdn/etw in Misskredit bringen

dyskredytować [f. dk. z‑] kogoś/coś

in Misskredit geraten [o. kommen]

zostać zdyskredytowanym