Tłumaczenia dla hasła „ohrenklingeln“ w niemiecko » polski słowniku

ạn|klingeln CZ. cz. nieprzech., cz. przech. REG pot.

bei jdm anklingeln

dzwonić [f. dk. za‑] do kogoś

I . klịngeln CZ. cz. nieprzech.

1. klingeln:

klingeln (Töne von sich geben) (Radfahrer, Wecker, Klingel)

dzwonić [f. dk. za‑]

[an der Tür] klingeln

dzwonić [f. dk. za‑] [do drzwi]

das Klingeln (eines Weckers, einer Türklingel)

dzwonienie r.n.

hat es bei dir jetzt endlich geklingelt? fig pot.

kumnąłeś wreszcie? pot.

2. klingeln (herbeirufen):

nach jdm klingeln (im Hotel, Krankenhaus)

dzwonić [f. dk. za‑] po kogoś

hast du nicht gehört, dass ich bei dir geklingelt habe?

nie słyszałeś, że do ciebie dzwoniłem?

man muss nach dem Empfangschef klingeln

trzeba zadzwonić po kierownika recepcji

II . klịngeln CZ. bezosob.

es klingelt (an der Tür, in der Schule)

słychać dzwonek

es klingelt (an der Tür, in der Schule)

ktoś dzwoni

e̱i̱n|kringeln CZ. cz. przech.

einkringeln

okrążać [f. dk. okrążyć]

einkringeln

krążyć wokół czegoś

ạn|klingen CZ. cz. nieprzech. irr +sein

1. anklingen (spürbar werden):

anklingen

być wyczuwalnym

2. anklingen (erinnern):

an etw anklingen

przypominać coś

Geklịngel <‑s, bez l.mn. > RZ. r.n. pej. pot.

Geklingel

[ciągłe] dzwonienie r.n.

Tü̱rklingel <‑, ‑n> RZ. r.ż.

Türklingel

dzwonek r.m. do drzwi

O̱hrenklappe <‑, ‑n> RZ. r.ż.

Ohrenklappe

nausznik r.m.

eine Strickmütze mit Ohrenklappen

czapka r.ż. z nausznikami zrobiona na drutach

I . krịngeln CZ. cz. przech. (etwas zu Kringeln formen)

kringeln

skręcać

II . krịngeln CZ. cz. zwr.

kringeln (sich zum Kringel formen) (Haarsträhne)

kręcić [f. dk. za‑] się

kringeln (Schwanz)

podwijać [f. dk. podwinąć] się

zwroty:

sich [vor Lachen] kringeln pot.

skręcać się [ze śmiechu] pot.