niemiecko » polski

Sele̱n <‑s, bez l.mn. > [ze​ˈleːn] RZ. r.n. CHEM.

selen r.m.

I . sẹlten [ˈzɛltən] PRZYM.

1. selten (nicht häufig):

II . sẹlten [ˈzɛltən] PRZYSŁ.

I . se̱lig [ˈzeːlɪç] PRZYM.

1. selig (einem Glücksgefühl hingegeben):

sẹlbig [ˈzɛlbɪg] ZAIM. wsk., alt

selbig → selbe(r, s)

Zobacz też selber , S

sẹlber ZAIM. wsk., inv pot.

selber → selbst

S RZ. r.n., s [ɛs] RZ. r.n. <‑ [o. fam: ‑s], ‑ [o. fam: ‑s]>

S
S r.n.
S
s r.n.

seni̱l [ze​ˈniːl] PRZYM. a. pej. podn.

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski