Tłumaczenia dla hasła „silabe“ w niemiecko » polski słowniku

Sịlbe <‑, ‑n> [ˈzɪlbə] RZ. r.ż. JĘZ.

Silbe

sylaba r.ż.

etw mit keiner Silbe erwähnen fig

nie wspomnieć o czymś ani słowem

Silage <‑, bez l.mn. > RZ. r.ż. ROLN.

Silage

kiszonka r.ż.

I . sịlbern [ˈzɪlbɐn] PRZYM.

1. silbern (aus Silber):

silbern Armband

srebrny

silberne Hochzeit feiern

świętować srebrne wesele [lub gody]

2. silbern (hell und schimmernd):

silbern Farbton, Licht

srebrzysty

3. silbern podn. (hell und hoch):

silbern Lachen

srebrzysty podn.

silbern Lachen

perlisty podn.

II . sịlbern [ˈzɪlbɐn] PRZYSŁ. (silbrig)

silbern glänzen, schimmern, klingen, lachen

srebrzyście

Bei̱gabe <‑, ‑n> RZ. r.ż.

1. Beigabe bez l.mn. (das Beigeben):

Beigabe

dodawanie r.n.

Beigabe

dodanie r.n.

2. Beigabe:

Beigabe (Beilage: einer Zeitung)

dodatek r.m.

Beigabe (Reklamebeigabe)

wkładka r.ż. [reklamowa]

E̱i̱ngabe <‑, ‑n> RZ. r.ż.

1. Eingabe ADM. (Antrag):

Eingabe

podanie r.n.

eine Eingabe an eine Behörde machen

skierować podanie do urzędu

2. Eingabe INF.:

Eingabe

wejście r.n.

3. Eingabe INF.:

Eingabe bez l.mn.

wprowadzenie r.n. danych

Hịngabe <‑, bez l.mn. > RZ. r.ż.

Hingabe an etw B.

oddanie r.n. czemuś

Hingabe an etw B.

poświęcenie r.n. czemuś

mit Hingabe

z poświęceniem

Sịlber <‑s, bez l.mn. > [ˈzɪlbɐ] RZ. r.n.

1. Silber a. CHEM. (Edelmetall):

Silber

srebro r.n.

etw mit Silber überziehen

powlekać [f. dk. powlec] coś srebrem

aus Silber

ze srebra

2. Silber ohne rodz. SPORT (Silbermedaille):

Silber

srebro r.n.

Silber

srebrny medal r.m.

3. Silber (Tafelsilber):

Silber

srebro r.n. [stołowe]

Ạbgabe¹ <‑, bez l.mn. > RZ. r.ż.

1. Abgabe (das Abgeben, Abliefern):

Abgabe

oddanie r.n.

Abgabe

złożenie r.n.

Abgabe einer Doktorarbeit

złożenie pracy doktorskiej

gegen Abgabe des Kupons

za kupon

Abgabe einer Willenserklärung PR.

złożenie oświadczenia woli

Abgabe einer eidesstattlichen Versicherung PR.

złożenie zapewnienia z mocą przyrzeczenia

2. Abgabe (eines Passes, Dokuments):

Abgabe

wyda[wa]nie r.n.

Kna̱be <‑n, ‑n> [ˈknaːbə] RZ. r.m.

1. Knabe podn. (Junge):

Knabe

chłopiec r.m.

2. Knabe żart. pot. (Kerl):

hallo, alter Knabe!

cześć, stary! pot.

Ạngabe¹ <‑, ‑n> RZ. r.ż.

1. Angabe (das Angeben):

Angabe

poda[wa]nie r.n.

ohne Angabe von Gründen

bez poda[wa]nia przyczyn

2. Angabe meist l.mn. (Information):

Angabe

informacja r.ż.

nähere Angaben

bliższe informacje r.ż. l.mn.

nähere Angaben [über etw B./zu etw] machen

informować [f. dk. po‑] bliżej [o czymś]

Angaben zur Person

dane l.mn. osobowe

ich musste Angaben zu meiner Person machen

musiałem podać dane osobowe

falsche/wahrheitsgemäße Angabe

fałszywe/prawdziwe dane l.mn. osobowe

3. Angabe SPORT (Aufschlag):

Angabe

podanie r.n.

Geha̱be <‑s, bez l.mn. > [gə​ˈhaːbə] RZ. r.n. pej. (affektiertes Verhalten)

Gehabe

pozerstwo r.n. pej.

er ging mir mit seinem albernen Gehabe auf die Nerven

[on] działał mi na nerwy swoim głupim pozerstwem

Scha̱be <‑, ‑n> [ˈʃaːbə] RZ. r.ż.

1. Schabe ZOOL.:

Schabe

karaluch r.m.

2. Schabe (Schabemesser):

Schabe

skrobak r.m.

Schabe

skrobaczka r.ż.

Zu̱gabe¹ <‑, bez l.mn. > RZ. r.ż. (das Zufügen)

Zugabe

dodanie r.n.

unter Zugabe von Sahne

z dodatkiem śmietany