niemiecko » polski

Spezialịst(in) <‑en, ‑en; ‑, ‑nen> [ʃpetsi̯a​ˈlɪst] RZ. r.m.(r.ż.)

Spezialitä̱t <‑, ‑en> [ʃpetsi̯ali​ˈtɛːt] RZ. r.ż. (Besonderheit)

spezialisi̱e̱ren* [ʃpetsi̯ali​ˈziːrən] CZ. cz. zwr.

spẹckig PRZYM.

1. speckig (fettglänzend):

3. speckig pej. pot. (feist):

tłusty pej.

I . spe̱i̱en <speit, spie, gespie[e]n> [ˈʃpaɪən] CZ. cz. przech. podn.

2. speien (erbrechen):

wymiotować [f. dk. z‑]

II . spe̱i̱en <speit, spie, gespie[e]n> [ˈʃpaɪən] CZ. cz. nieprzech.

1. speien (spucken):

pluć [f. dk. plunąć]

2. speien (sich erbrechen):

wymiotować [f. dk. z‑]

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski