polsko » niemiecki

specjalnie [spetsjalɲe] PRZYSŁ.

specjalny [spetsjalnɨ] PRZYM.

1. specjalny (o określonym celu):

Sonder-

2. specjalny (szczególny):

specjalista1 (-tka) <D. ‑ty, l.mn. ‑iści> [spetsjalista] RZ. r.m. (r.ż.) odm. jak f w lp (znawca)

specjał <D. ‑u, l.mn. ‑y> [spetsjaw] RZ. r.m. podn.

specjalistka [spetsjalistka] RZ. r.ż.

specjalistka → specjalista

Zobacz też specjalista , specjalista

specjalista2 [spetsjalista] (lekarz)

specjalista1 (-tka) <D. ‑ty, l.mn. ‑iści> [spetsjalista] RZ. r.m. (r.ż.) odm. jak f w lp (znawca)

specjacja <D. ‑ji, l.mn. ‑je> [spetsjatsja] RZ. r.ż.

1. specjacja BIOL.:

Speziation r.ż.
Artbildung r.ż.

2. specjacja CHEM.:

Speziierung r.ż.

tupeciara <D. ‑ry, l.mn. ‑ry> [tupetɕara] RZ. r.ż. pot. (zuchwała kobieta)

freches Luder r.n. pej. pot.

tupeciarz <D. ‑a, l.mn. ‑e> [tupetɕaʃ] RZ. r.m. pot.

Lümmel r.m. pej.
Schnösel r.m. pej. pot.

specjalność <D. ‑ści, l.mn. ‑ści> [spetsjalnoɕtɕ] RZ. r.ż.

1. specjalność (dziedzina):

Fachgebiet r.n.

tupeciarski [tupetɕarski] PRZYM. pot.

specjalizacja <D. ‑ji, l.mn. ‑je> [spetsjalizatsja] RZ. r.ż.

1. specjalizacja bez l.mn. (proces):

2. specjalizacja (osiągnięty poziom):

I . specjalizować <‑zuje; cz. prz. ‑zuj> CZ. cz. przech.

2. specjalizować (dzielić na specjalności):

spęczniały [spentʃɲawɨ] PRZYM. (nabrzmiały)

spectrum <l.mn. ‑ra> [spektrum] RZ. r.n. ndm. w l.p.

2. spectrum FIZ.:

Spektrum r.n.

specyfik <D. ‑u, l.mn. ‑i> [spetsɨfik] RZ. r.m.

specyficznie [spetsɨfitʃɲe] PRZYSŁ.

specyfikacja RZ.

Hasło od użytkownika

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski