niemiecko » polski

spọtten [ˈʃpɔtən] CZ. cz. nieprzech.

1. spotten (höhnen):

2. spotten podn. (sich entziehen):

spọ̈tteln [ˈʃpœtəln] CZ. cz. nieprzech.

Spọ̈tter(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> [ˈʃpœtɐ] RZ. r.m.(r.ż.)

Spọtt <‑[e]s, bez l.mn. > [ʃpɔt] RZ. r.m.

Sprọtte <‑, ‑n> [ˈʃprɔtə] RZ. r.ż.

I . sponta̱n [ʃpɔn​ˈtaːn] PRZYM.

spontan Entschluss, Aktion:

II . sponta̱n [ʃpɔn​ˈtaːn] PRZYSŁ.

spontan zustimmen:

sporti̱v [ʃpɔr​ˈtiːf] PRZYM.

Gọtte <‑, ‑n> [ˈgɔtə] RZ. r.ż. CH

Mọtte <‑, ‑n> [ˈmɔtə] RZ. r.ż.

Rọtte <‑, ‑n> [ˈrɔtə] RZ. r.ż. pej.

zgraja r.ż.
banda r.ż. pot.

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski