Tłumaczenia dla hasła „sprachkennerin“ w niemiecko » polski słowniku

spra̱chkundig PRZYM.

sprachkundig

znający język[i]

Sạchkenner(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> RZ. r.m.(r.ż.)

Sachkenner → Sachkundige(r)

Spra̱chkenntnisse RZ. l.mn. (einer Sprache)

Sprachkenntnisse

znajomość r.ż. języka

mit polnischen Sprachkenntnissen

ze znajomością języka polskiego

Bekẹnnerin <‑, ‑nen> RZ. r.ż.

Bekennerin → Bekenner

Zobacz też Bekenner

Bekẹnner(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> RZ. r.m.(r.ż.) REL.

Bekenner(in)

wyznawca(-czyni)

ein Bekenner seines Glaubens sein

być wyznawcą swojej religii

Spra̱chfehler <‑s, ‑> RZ. r.m.

Sprachfehler

wada r.ż. wymowy

Spra̱cherwerb <‑[e]s, bez l.mn. > RZ. r.m.

Spracherwerb

przyswajanie r.n. mowy

Spra̱chlehrer(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> RZ. r.m.(r.ż.)

Sprachlehrer(in)

lektor r.m.

Spra̱cherkennung <‑, bez l.mn. > RZ. r.ż. INF.

Spracherkennung

rozpoznawanie r.n. mowy

Spra̱chkompetenz <‑, bez l.mn. > RZ. r.ż. JĘZ.

Sprachkompetenz

kompetencja r.ż. językowa

Kẹnnerin <‑, ‑nen> RZ. r.ż.

Kennerin → Kenner

Zobacz też Kenner

Kẹnner(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> RZ. r.m.(r.ż.)

1. Kenner (Eingeweihter):

Kenner(in)

znawca(-czyni) r.m. (r.ż.)

ein Kenner in der Materie

znawca w tej materii

2. Kenner (Feinschmecker):

Kenner(in)

koneser(ka) r.m. (r.ż.)

Kenner(in)

znawca(-czyni) r.m. (r.ż.)

eine Kennerin guter Weine/der Kunst

koneserka dobrych win/sztuki

3. Kenner (Autorität):

Kenner(in)

autorytet r.m.

Spra̱chkurs <‑es, ‑e> RZ. r.m.

Sprachkurs

kurs r.m. językowy

Spra̱chkanal <‑s, ‑kanäle> RZ. r.m.

Sprachkanal INF., TELEK.

kanał r.m. głosowy

Sẹnnerin <‑, ‑nen> RZ. r.ż. austr., poł. niem.

Sennerin → Senner

Zobacz też Senner

Sẹnner(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> RZ. r.m.(r.ż.) austr., poł. niem.

Senner(in)

pasterz r.m. górski (trudniący się produkcją sera)

Spra̱chgrenze <‑, ‑n> RZ. r.ż.

Sprachgrenze

granica r.ż. ścierania się języków

spra̱chbegabt PRZYM.

sprachbegabt

uzdolniony językowo

Spra̱chebene <‑, ‑n> RZ. r.ż.

Sprachebene

płaszczyzna r.ż. językowa

Spra̱chführer <‑s, ‑> RZ. r.m.

Sprachführer

rozmówki l.mn.

Spra̱chlehre <‑, ‑n> RZ. r.ż.

Sprachlehre → Grammatik

Zobacz też Grammatik

Grammạtik <‑, ‑en> [gra​ˈmatɪk] RZ. r.ż. JĘZ.

Grammatik

gramatyka r.ż.

Sprachhüter RZ.

Hasło od użytkownika

Sprachhüter r.m.

purysta r.m.

Sprachhüter r.m.

człowiek dbający o poprawność i czystość języka r.m.