Tłumaczenia dla hasła „dobiegać“ w polsko » niemiecki słowniku

dobiegać <‑gnie; cz. prz. ‑gnij; f. dk. dobiec> [dobjegatɕ], dobiegnąć [dobjegnoɲtɕ] f. dk. CZ. cz. nieprzech.

1. dobiegać:

dobiegać (dotrzeć) (dźwięk, hałas)

sich B. vernehmen lassen

dobiegać (dotrzeć) (dźwięk, hałas)

hörbar sein

dobiegać do mety

ans Ziel kommen

dobiegać do mety

das Ziel erreichen

2. dobiegać:

dobiegać (ciągnąć się w kierunku) (ścieżka)

[bis hin zu ... ] gehen [o. laufen]

3. dobiegać:

dobiegać (nadejść) (czas)

kommen

dobiega czwarta

gleich ist es vier [Uhr]

4. dobiegać (osiągnąć):

dobiegać końca

ablaufen

dobiegał pięćdziesiątki

er war fast fünfzig Jahre alt

Przykładowe zdania ze słowem dobiegać

dobiegać kresu

dem Ende zugehen

dobiegać końca

ablaufen

dobiegać do mety

ans Ziel kommen

Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)

polski

Przygotowania dobiegają końca i rakieta jest już zbudowana.

pl.wikipedia.org

Kacper czyści właśnie swój pistolet i popija wino, gdy ze strychu zaczyna nagle dobiegać szmer otwieranych drzwi i łoskot łańcucha.

pl.wikipedia.org

Jednak ich porywczość dobiega końca, gdy drugi statek obcych otacza ich oboje łapiącym promieniem.

pl.wikipedia.org

Opuszczają oni miasto, a era stambulskiej ilustracji dobiega końca.

pl.wikipedia.org

Wyróżniała się zwinnością na korcie, błyskawicznie dobiegała do piłek.

pl.wikipedia.org

Wraz z wyciągnięciem ostatniej białej kostki, co oznaczało osiągnięcie potrzebnej liczby sędziów z danej fyli, procedura dobiegała końca.

pl.wikipedia.org

Termin wykonania wyroków był utrzymywany w tajemnicy, jednak z pobliskiej sali gimnastycznej, która miała być miejscem straceń, dobiegały do cel odgłosy prac stolarskich.

pl.wikipedia.org

Kiedy wraca wieczorem do swojego mieszkania dobiega go krzyk.

pl.wikipedia.org

W tym samym czasie dobiega końca przekształcanie osady w organizm miejski.

pl.wikipedia.org

Gdy proces dojrzewania dobiega końca, eaux-de-vie są testowane pod czujnym okiem mistrza piwnicy przed przystąpieniem do kupażu, w wyniku którego powstanie sam koniak.

pl.wikipedia.org