Tłumaczenia dla hasła „dokončiť“ w polsko » niemiecki słowniku

(Przełącz na niemiecko » polski)

dokonanie <D. ‑ia, l.mn. ‑ia> [dokonaɲe] RZ. r.n. (sukces)

dokonanie

Leistung r.ż.

dokonany [dokonanɨ] PRZYM.

1. dokonany (urzeczywistniony):

dokonany

vollendet

dokonany

vollbracht

postawić kogoś przed faktem dokonanym

jdn vor eine vollendete Tatsache stellen przen.

2. dokonany JĘZ.:

dokonany

perfektiv

czasownik dokonany

vollendetes Verb r.n.

czasownik dokonany

perfektives Verbum r.n.

dokonać [dokonatɕ]

dokonać f. dk. od dokonywać

Zobacz też dokonywać

I . dokonywać <‑nuje; f. dk. dokonać> [dokonɨvatɕ] CZ. cz. nieprzech.

1. dokonywać (urzeczywistniać):

dokonywać

vollbringen

dokonywać

verüben

dokonać agresji

einen Angriff verüben

dokonać czynności prawnej PR.

ein Rechtsgeschäft abschließen

dokonać ekspertyzy

etw begutachten

dokonać morderstwa

einen Mord begehen [o. verüben]

dokonać odkrycia

eine Entdeckung machen

dokonać odkrycia

etw entdecken

dokonać operacji

eine Operation durchführen

dokonać wynalazku

etw erfinden

dokonać przestępstwa

eine Straftat begehen

dokonać wielkiego dzieła

ein großes Werk vollbringen

dokonać wyboru

eine Wahl treffen

dokonać zamachu na kogoś

ein Attentat auf jdn verüben

dokonywać cudów

Wunder vollbringen

coś dokonuje reszty

etw macht etw B. zunichte

coś dokonuje reszty

etw gibt etw C. den Rest

2. dokonywać (dokańczać):

dokonać dzieła

ein Werk vollenden

dokonać żywota podn.

sein Leben vollenden podn.

II . dokonywać <‑nuje; f. dk. dokonać> [dokonɨvatɕ] CZ. cz. zwr.

dokonywać (reformy)

herbeigeführt werden

dokonywać (zmiany)

sich B. vollziehen

I . dokonywać <‑nuje; f. dk. dokonać> [dokonɨvatɕ] CZ. cz. nieprzech.

1. dokonywać (urzeczywistniać):

dokonywać

vollbringen

dokonywać

verüben

dokonać agresji

einen Angriff verüben

dokonać czynności prawnej PR.

ein Rechtsgeschäft abschließen

dokonać ekspertyzy

etw begutachten

dokonać morderstwa

einen Mord begehen [o. verüben]

dokonać odkrycia

eine Entdeckung machen

dokonać odkrycia

etw entdecken

dokonać operacji

eine Operation durchführen

dokonać wynalazku

etw erfinden

dokonać przestępstwa

eine Straftat begehen

dokonać wielkiego dzieła

ein großes Werk vollbringen

dokonać wyboru

eine Wahl treffen

dokonać zamachu na kogoś

ein Attentat auf jdn verüben

dokonywać cudów

Wunder vollbringen

coś dokonuje reszty

etw macht etw B. zunichte

coś dokonuje reszty

etw gibt etw C. den Rest

2. dokonywać (dokańczać):

dokonać dzieła

ein Werk vollenden

dokonać żywota podn.

sein Leben vollenden podn.

II . dokonywać <‑nuje; f. dk. dokonać> [dokonɨvatɕ] CZ. cz. zwr.

dokonywać (reformy)

herbeigeführt werden

dokonywać (zmiany)

sich B. vollziehen