Tłumaczenia dla hasła „körökben“ w polsko » niemiecki słowniku

(Przełącz na niemiecko » polski)

koroniec <D. ‑ońca, l.mn. ‑ońce> [koroɲets] RZ. r.m. ZOOL.

koroniec

Fächertaube r.ż.

korowiec <D. ‑wca, l.mn. ‑wce> [korovjets] RZ. r.m. ZOOL.

korowiec sosnowy

Kiefernrindenwanze r.ż.

koroner <D. ‑a, l.mn. ‑erzy> [koroner] RZ. r.m. PR.

koroner

Coroner r.m. (Rechtsmediziner in den USA und Großbritannien)

koronkowy [koronkovɨ] PRZYM.

1. koronkowy (ażurowy):

koronkowy szal, bielizna, suknia

Spitzen-

2. koronkowy przen. (kunsztowny, precyzyjny):

koronkowy robota

kunstvoll

koronkowy robota

meisterhaft

korozyjny [korozɨjnɨ] PRZYM. CHEM.

korozyjny

Korrosions-

proces korozyjny

Korrosionsprozess r.m.

korowody [korovodɨ] RZ.

korowody l.mn. < D. l.mn. ‑dów> pot. (trudności):

korowody

Schwierigkeiten r.ż. l.mn.

mieć korowody z przeprowadzką

Schwierigkeiten mit dem Umzug haben

korowina <D. ‑ny, bez l.mn. > [korovina] RZ. r.ż. BOT.

korowina

Borke r.ż.

korownik <D. ‑a, l.mn. ‑i> [korovɲik] RZ. r.m. TECHNOL.

korownik

Schäleisen r.n.

korować drewno korownikiem

den Baumstamm mit dem Schäleisen entrinden

korowalnia <D. ‑ni, l.mn. ‑ie> [korovalɲa] RZ. r.ż. TECHNOL.

korowalnia

Entrindungsanlage r.ż.

korkorodny [korkorodnɨ], korkotwórczy [korkotfurtʃɨ] PRZYM. BOT.

korkorodny

Korkkambium-

korona <D. ‑ny, l.mn. ‑ny> [korona] RZ. r.ż.

1. korona (symbol władzy królewskiej):

korona

Krone r.ż.

korona cierniowa

Dornenkrone r.ż.

korona ci z głowy nie spadnie

dir bricht kein Zacken r.m. [o. fällt kein Stein r.m. ] aus der Krone pot.

2. korona (diadem):

korona

Diadem r.n.

3. korona BOT. (górna część: kwiatu):

korona

Krone r.ż.

korona drzewa

Baumkrone r.ż.

4. korona:

korona MED., ANAT.

[Zahn]krone r.ż.

5. korona (waluta):

korona

Krone r.ż.

korowy [korovɨ] PRZYM. BOT.

miękisz korowy

Kollenchym r.n.

koronka <D. ‑ki, l.mn. ‑ki> [koronka] RZ. r.ż.

1. koronka (tkanina):

koronka

Spitze r.ż.

2. koronka MED. (materiał dentystyczny):

koronka

[Zahn]krone r.ż.

koronny [koronnɨ] PRZYM.

koronny

Kron-

PR. świadek koronny

Kronzeuge r.m.

I . korować <‑ruje; cz. prz. koruj> [korovatɕ] CZ. cz. przech.

korować

entrinden

korować pniaki

Baumstümpfe entrinden

II . korować <‑ruje; cz. prz. koruj> [korovatɕ] CZ. cz. zwr.

korować

sich B. schälen

korowaj <D. ‑a [lub ‑u], l.mn. ‑e> [korovaj] RZ. r.m. GASTR.

korowaj

≈ Hochzeitskuchen r.m. (in Russland und in der Ukraine)

upiec korowaj

einen Hochzeitskuchen backen

korowód <D. ‑wodu, l.mn. ‑wody> [korovut] RZ. r.m. (pochód)

korowód

[Um]zug r.m.

korowód weselny

Hochzeitsreigen r.m.