Tłumaczenia dla hasła „karanej“ w polsko » niemiecki słowniku

karate [karate] RZ. r.n. ndm. SPORT

karate

Karate r.n.

klub karate

Karateverein r.m.

karnet <D. ‑u, l.mn. ‑y> [karnet] RZ. r.m.

1. karnet (bilet wstępu):

karnet

Abonnement r.n.

karnet

Dauerkarte r.ż.

karnet

Jahreskarte r.ż.

karnet na festiwal

Festivalpass r.m.

2. karnet:

karnet (bilet na przejazd: miesięczny)

Monatskarte r.ż.

karnet (roczny)

Jahreskarte r.ż.

3. karnet HIST. (damski notesik):

karnet

Tanzkarte r.ż.

karakan <D. ‑a, l.mn. ‑y> [karakan] RZ. r.m. pej. pot. (ktoś niski)

karakan

Winzling r.m. pot.

karakan

halbe Portion r.ż. pot.

karawan <D. ‑u, l.mn. ‑y> [karavan] RZ. r.m.

karawan

Leichenwagen r.m.

karaś <D. ‑asia, l.mn. ‑asie> [karaɕ] RZ. r.m. ZOOL.

karaś

Karausche r.ż.

karać <karze; cz. prz. karz; f. dk. u‑> [karatɕ] CZ. cz. przech.

karać kogoś za coś

jdn für etw bestrafen

karać kogoś grzywną/śmiercią/więzieniem

jdn zu einem Bußgeld/zum Tode/zu einer Freiheitsstrafe verurteilen

karać kogoś mandatem

jdm einen Strafzettel geben

niekarany

nicht vorbestraft

nie był jeszcze karany

er ist nicht vorbestraft [o. hat keine Vorstrafen]

karat <D. ‑a, l.mn. ‑y> [karat] RZ. r.m.

karat

Karat r.n.

dziesięć karatów złota

zehn Karat Gold

karakal <D. ‑a, l.mn. ‑e> [karakal] RZ. r.m. ZOOL.

karakal

Karakal r.m.

karakal

Wüstenluchs r.m.

karafka <D. ‑ki, l.mn. ‑ki> [karafka] RZ. r.ż.

karafka

Karaffe r.ż.

kryształowa karafka [lub karafka z kryształu]

Kristallkaraffe r.ż.

karabin <D. ‑a [lub ‑u], l.mn. ‑y> [karabin] RZ. r.m.

karabin

Gewehr r.n.

karabin maszynowy

Maschinengewehr r.n.

karaita <D. ‑ty, l.mn. ‑ici> [karaita] RZ. r.m. odm. jak f w lp REL.

karaita

Karäer r.m.

karaita

Karait r.m.

karaici

die Karaim l.mn.

karakol <D. ‑a, bez l.mn. > [karakol] RZ. r.m.

karakol HIST., WOJSK.

Caracolla r.ż.

karaoke [karaoke] RZ. r.n. ndm.

karaoke

Karaoke r.n.

urządzić karaoke

einen Karaokeabend veranstalten

karaizm <D. ‑u, loc ‑zmie, bez l.mn. > [karaism] RZ. r.m.

karaizm REL. → karaimizm

Zobacz też karaimizm

karaimizm <D. ‑u, loc ‑zmie, bez l.mn. > [karaimism] RZ. r.m. REL.

karaimizm

Karaimismus r.m.

karaimizm

karaimischer Glaube r.m.

karakuł <D. ‑a, l.mn. ‑y> [karakuw] RZ. r.m. ZOOL.

karakuł (owca)

Karakulschaf r.n.

karalny [karalnɨ] PRZYM.

karalny (czyn)

strafbar

karalny (osoba)

haftbar

czyn karalny

strafbare Handlung r.ż.

czyn karalny

Straftat r.ż.

kardan <D. ‑a, l.mn. ‑y> [kardan] RZ. r.m. TECHNOL.

kardan

Kardangelenk r.n.

karneol <D. ‑u, l.mn. ‑e> [karneol] RZ. r.m.

karneol

Karneol r.m.

naszyjnik z karneolu

Karneolkette r.ż.

kares <D. ‑u, l.mn. ‑y> [kares] RZ. r.m. zwykle l.mn. przest

kares (przymilanie się):

kares

Karesse r.ż. przest

zwroty:

nie ma karesu bez interesu przysł.

selbstlose Liebe gibt es nicht

I . karny [karnɨ] PRZYM.

1. karny (związany z karą):

karny prawo, mandat, kolonia

Straf-

karny odpowiedzialność

strafrechtlich

kodeks karny

Strafgesetzbuch r.n.

znać dobrze kodeks karny

ein Strafrechtsexperte r.m. sein

2. karny (zdyscyplinowany):

karny żołnierz

diszipliniert

karny żołnierz

gehorsam

karny pies

folgsam

3. karny SPORT:

karny

Straf-

pole karne

Strafraum r.m.

punkt karny

Elfmeterpunkt r.m.

rzut karny

Strafstoß r.m.

rzut karny

Elfmeter r.m.

wykorzystać rzut karny

einen Strafstoß [o. Elfmeter] verwandeln

II . karny <D. ‑nego, l.mn. ‑ne> [karnɨ] RZ. r.m. odm. jak przym. SPORT

karny

Strafstoß r.m.

karny

Elfmeter r.m.