Tłumaczenia dla hasła „migoc“ w polsko » niemiecki słowniku

migot <D. ‑u, l.mn. ‑y> [migot] RZ. r.m. podn. (migotanie)

migot

Strahlen r.n.

migot

Flimmern r.n.

migot promieni słońca na ścianie

das Flimmern der Sonnenstrahlen auf der Wand

migowy [migovɨ] PRZYM. podn.

język migowy

Zeichensprache r.ż.

język migowy

Gebärdensprache r.ż.

znaki migowe

Gebärdenzeichen ntpl

migacz <D. ‑a, l.mn. ‑e> [migatʃ] RZ. r.m. MOT.

migacz

Blinkleuchte r.ż.

migacz

Blinker r.m.

włączyć/wyłączyć migacz

den Blinker anmachen/ausmachen

mignon <D. ‑u, bez l.mn. > [miɲjow̃] RZ. r.m. DRUK.

mignon

Mignon r.ż.

migma <D. ‑my, l.mn. ‑my> [migma] RZ. r.ż. GEO.

migma

Migma r.n.

I . migać <miga; f. dk. mignąć> [migatɕ] CZ. cz. nieprzech.

1. migać (wysyłać przerywane światło):

migać czymś

mit etw blinken

2. migać:

migać (przesuwać się szybko) (obrazy, widoki)

huschen

migać (przesuwać się szybko) (obrazy, widoki)

vorbeifliegen

3. migać (porozumiewać się na migi):

migać

Zeichensprache [o. Gebärdensprache] benutzen

migać

sich B. durch Gebärden verständigen

II . migać <miga; f. dk. mignąć> [migatɕ] CZ. cz. zwr. pot. (wykręcać się)

migać się od czegoś

sich B. vor [o. von] etw drücken pot.

I . mig <D. ‑u, D. ‑i> [mik] RZ. r.m.

1. mig (znak alfabetu głuchoniemych):

mig

Gebärdenzeichen r.n.

mig

Gebärde r.ż.

posługiwać się migami

sich B. durch Gebärden verständigen

2. mig pot. (gest):

mig

Zeichen r.n.

mig

Gebärde r.ż.

mig

Wink r.m.

porozumiewać się na migi

sich B. durch Zeichen miteinander verständigen

II . mig [mik] PRZYSŁ.

migiem pot., w mig pot.

im Nu pot.

pojął w mig pot.

in null Komma nichts hat er es kapiert pot.

migotać <‑ocze; f. dk. za‑> [migotatɕ] CZ. cz. nieprzech. podn.

migotać (gwiazdy)

flimmern

migotać (płomień)

flackern

migotać na ekranie

über den Bildschirm flimmern

miglanc <D. ‑a, l.mn. ‑e> [miglants] RZ. r.m. pot. (człowiek leniwy a sprytny)

miglanc

Faulenzer r.m. pej.