I . obryć2 <‑yje; cz. prz. ‑yj> [obrɨtɕ] CZ. cz. przech. f. dk. pot. (opanować)
II . obryć2 <‑yje; cz. prz. ‑yj> [obrɨtɕ] CZ. cz. zwr. f. dk. pot.
obryć (nauczyć się):
-
obryć się na sprawdzian z chemii
Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?
Wyślij nowe hasło.