Tłumaczenia dla hasła „otuliła“ w polsko » niemiecki słowniku

otulina <D. ‑ny, l.mn. ‑ny> [otulina] RZ. r.ż.

1. otulina TECHNOL.:

otulina

Isolierung r.ż.

2. otulina GEO.:

otulina

äußere Schutzzone eines Nationalparks

I . otulać <‑la> [otulatɕ], otulić [otulitɕ] f. dk. CZ. cz. przech.

1. otulać (okrywać):

otulić kogoś czymś

jdn in etw B. [ein]hüllen

2. otulać (ocieplać):

otulać krzew, drzewo

hüllen

II . otulać <‑la> [otulatɕ], otulić [otulitɕ] f. dk. CZ. cz. zwr. (okrywać się)

otulić się czymś

sich B. in etw B. einhüllen

otulić się czymś

sich B. mit etw zudecken

otucha <D. ‑chy, bez l.mn. > [otuxa] RZ. r.ż.

otucha

Mut r.m.

otucha

Zuversicht r.ż.

dodać komuś otuchy

jdm Mut machen [o. zusprechen]

dodać komuś otuchy

jdn ermutigen

nabrać otuchy

Mut fassen

[s]tracić otuchę

den Mut verlieren

zwroty:

otucha spływa na kogoś

jd schöpft Zuversicht

I . tulić <‑li; cz. prz. tul> [tulitɕ] CZ. cz. przech.

1. tulić (obejmować):

tulić

umarmen

tulić

an sich B. drücken

tulić kogoś w ramionach

jdn umarmen

2. tulić (zbliżać):

tulić głowę do poduszki

sich B. in das Kopfkissen [ein]kuscheln pot.

3. tulić (zwijać):

pies tuli ogon pod siebie

der Hund r.m. zieht den Schwanz ein

tulić uszy po sobie

die Ohren einziehen

II . tulić <‑li; cz. prz. tul> [tulitɕ] CZ. cz. zwr.

tulić się do kogoś/czegoś

sich B. an jdn/etw schmiegen

stulić [stulitɕ]

stulić f. dk. od stulać

Zobacz też stulać

stulać <‑la; f. dk. stulić> [stulatɕ] CZ. cz. przech.

stulać płatki, liście

schließen

stulać skrzydła

[zusammen]legen [o. falten]

stulać uszy

anlegen

stulać ogoń

einziehen

usta stulone do pocałunku

zum Kuß geschürzte Lippen r.ż. l.mn.

zwroty:

stul gębę [lub pysk]! wulg.

halt´s Maul! wulg.

stul gębę [lub pysk]! wulg.

halt die Fresse! wulg.

sen stulił mu powieki

der Schlaf r.m. übermannte ihn [o. senkte sich über ihn] ksi¹¿k

I . utulać <‑la> [utulatɕ], utulić [utulitɕ] f. dk. CZ. cz. przech. podn.

1. utulać → ululać

2. utulać:

utulać (uspokoić)

beruhigen

utulać (pocieszyć)

trösten

II . utulać <‑la> [utulatɕ], utulić [utulitɕ] f. dk. CZ. cz. zwr. podn. (znaleźć ukojenie)

utulać

sich B. beruhigen [o. trösten]

Zobacz też ululać

I . ululać <‑la; cz. prz. ‑aj> [ululatɕ] CZ. cz. przech. f. dk.

1. ululać (ukołysać):

ululać dziecko

in den Schlaf wiegen

ululać dziecko

einlullen pot.

ululać dziecko

einwiegen

2. ululać żart. (upić):

ululać

abfüllen pot.

II . ululać <‑la; cz. prz. ‑aj> [ululatɕ] CZ. cz. zwr. f. dk. pot. (upić się)

ululać

sich B. abfüllen pot.

ululać

sich C. einen hinter die Binde gießen pot.

I . wtulać <‑la> [ftulatɕ], wtulić [ftulitɕ] f. dk. CZ. cz. przech.

wtulać głowę:

wtulać

[hinein]drücken

II . wtulać <‑la> [ftulatɕ], wtulić [ftulitɕ] f. dk. CZ. cz. zwr.

wtulać się w coś

sich B. an etw B. herandrücken [o. in etw B. einkuscheln]

obtulać <‑la; cz. prz. ‑aj> [optulatɕ], obtulić [optulitɕ] CZ. cz. przech. f. dk.

obtulać

einwickeln

obtulać

einhüllen

obtulić kocem śpiące dziecko

das schlafende Kind in eine Decke hüllen

tulipan <D. ‑a, l.mn. ‑y> [tulipan] RZ. r.m. BOT.

tulipan

Tulpe r.ż.

lila [lila] PRZYM. PRZYSŁ.

lila

lila[farben]