Tłumaczenia dla hasła „romansów“ w polsko » niemiecki słowniku

romansowy [romaw̃sovɨ] PRZYM.

1. romansowy LIT.:

romansowy

romanhaft

romansowy charakter poezji

romanhafter Charakter r.m. der Poesie

2. romansowy pot. (dotyczący romansu):

romansowy

Liebes-

romansowy weekend pot.

romantisches Wochenende r.n.

romansować <‑suje> [romaw̃sovatɕ] CZ. cz. nieprzech.

romansować z kimś

mit jdm eine Affäre [o. ein Verhältnis] haben

romansik <D. ‑u, l.mn. ‑i> [romaw̃ɕik] RZ. r.m. pot.

romansik zdr. od romans

romansik

Romanze r.ż.

romansik

kurze Liebesbeziehung r.ż.

romansik

Liebesabenteuer r.n.

Zobacz też romans

romans <D. ‑u, l.mn. ‑e [lub ‑y]> [romaw̃s] RZ. r.m.

1. romans (przygoda miłosna):

romans

Affäre r.ż. [o. Affaire r.ż. ]

romans

[Liebes]verhältnis r.n.

mieć z kimś romans

eine Affäre [o. Romanze] mit jdm haben

mieć do kogoś romans pot.

mit jdm etw absprechen wollen

2. romans:

romans LIT., MUZ.

Romanze r.ż.

czytywać romanse

ab und zu eine Romanze lesen

romans <D. ‑u, l.mn. ‑e [lub ‑y]> [romaw̃s] RZ. r.m.

1. romans (przygoda miłosna):

romans

Affäre r.ż. [o. Affaire r.ż. ]

romans

[Liebes]verhältnis r.n.

mieć z kimś romans

eine Affäre [o. Romanze] mit jdm haben

mieć do kogoś romans pot.

mit jdm etw absprechen wollen

2. romans:

romans LIT., MUZ.

Romanze r.ż.

czytywać romanse

ab und zu eine Romanze lesen

romanista (-tka) <D. ‑ty, l.mn. ‑iści> [romaɲista] RZ. r.m. (r.ż.)

1. romanista (specjalista w dziedzinie romanistyki):

romanista (-tka)

Romanist(in) r.m. (r.ż.)

2. romanista (nauczyciel języka francuskiego):

romanista (-tka)

Französischlehrer(in) r.m. (r.ż.)

3. romanista pot. (student romanistyki):

romanista (-tka)

Romanistikstudent(in) r.m. (r.ż.)

poromansować [poromaw̃sovatɕ]

poromansować f. dk. od romansować

Zobacz też romansować

romansować <‑suje> [romaw̃sovatɕ] CZ. cz. nieprzech.

romansować z kimś

mit jdm eine Affäre [o. ein Verhältnis] haben

I . romanizować <‑zuje; cz. prz. ‑zuj> [romaɲizovatɕ] CZ. cz. nieprzech.

1. romanizować podn.:

romanizować

romanisieren

2. romanizować HIST.:

romanizować

romanisieren

II . romanizować <‑zuje; cz. prz. ‑zuj> [romaɲizovatɕ] CZ. cz. zwr.

1. romanizować podn.:

romanizować

sich romanisieren

2. romanizować HIST.:

romanizować

sich romanisieren

romański [romaj̃ski] PRZYM. SZT.

romański architektura, styl, język

romanisch

romański cywilizacja, pismo

römisch

romanizm <D. ‑u, loc ‑zmie, l.mn. ‑y> [romaɲism] RZ. r.m.

1. romanizm JĘZ.:

romanizm

Romanismus r.m.

w tekście jest wiele romanizmów

der Text enthält viele Romanismen

2. romanizm bez l.mn. SZT.:

romanizm

Romanismus r.m.

romantyk¹ <D. ‑a, l.mn. ‑ycy> [romantɨk] RZ. r.m.

romantyk FIL., LIT., SZT.

Romantiker(in) r.m. (r.ż.)

romanca <D. ‑cy, l.mn. ‑ce> [romantsa] RZ. r.ż.

1. romanca LIT.:

romanca

Romanze r.ż.

2. romanca MUZ.:

romanca

Romanze r.ż.

romansidło <D. ‑ła, l.mn. ‑ła> [romaw̃ɕidwo] RZ. r.n. pej. pot. (powieść)

romansidło

Schundroman r.m.

popularne romansidło

beliebter Schundroman

romantyka <D. ‑ki, bez l.mn. > [romantɨka] RZ. r.ż. podn.

romantyka

Romantik r.ż.

romantyzm <D. ‑u, loc ‑zmie, bez l.mn. > [romantɨsm] RZ. r.m.

1. romantyzm:

romantyzm FIL., LIT., SZT.

Romantik r.ż.

2. romantyzm podn. (uczuciowość):

romantyzm

Romantik r.ż.

romantyzm

Gefühlsbetontheit r.ż.

romanistyka <D. ‑ki, bez l.mn. > [romaɲistɨka] RZ. r.ż.

romanistyka

Romanistik r.ż.

studiować romanistykę

Romanistik studieren

romansopisarz <D. ‑a, l.mn. ‑e> [romaw̃sopisaʃ] RZ. r.m. przest

romansopisarz

Romancier r.m.