polsko » niemiecki

skurcz <D. ‑u, D. l.mn. ‑y [lub ‑ów]> [skurtʃ] RZ. r.m.

I . skubać <‑bie; cz. prz. ‑ub> [skubatɕ] CZ. cz. przech.

1. skubać < f. dk. skubnąć> (szarpać):

2. skubać < f. dk. skubnąć> (rwać i jeść):

3. skubać < f. dk. skubnąć> (jeść niewiele):

4. skubać (wyrywać):

5. skubać (odzierać z piór):

II . skubać <‑bie; cz. prz. ‑ub f. dk. skubnąć> [skubatɕ] CZ. cz. zwr. (szarpać się)

I . skulać1 <‑la; f. dk. ‑lić> [skulatɕ] CZ. cz. przech. zwykle f. dk.

II . skulać1 <‑la; f. dk. ‑lić> [skulatɕ] CZ. cz. zwr. zwykle f. dk. (podkurczyć się)

skuwka <D. ‑ki, l.mn. ‑ki> [skufka] RZ. r.ż. (blaszka łącząca jakieś części)

skucha <D. ‑chy, loc skusze, l.mn. ‑chy> [skuxa] RZ. r.ż. pot. (pomyłka w zabawach dziecięcych)

skuwać <‑wa; f. dk. skuć> [skuvatɕ] CZ. cz. przech.

1. skuwać (uniemożliwiać ucieczkę):

2. skuwać pot. (zbić kogoś):

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski