Tłumaczenia dla hasła „trzeszczal“ w polsko » niemiecki słowniku

(Przełącz na niemiecko » polski)

I . trzeszczeć <‑czy; f. dk. za‑> [tʃeʃtʃetɕ] CZ. cz. nieprzech.

1. trzeszczeć:

trzeszczeć (wydawać dźwięk) (gałęzie)

knacken

trzeszczeć (schody)

knarren

radio trzeszczy

es knackt im Radio

trzeszczeć w szwach (ubranie, pomieszczenie)

aus den [o. allen] Nähten zu platzen drohen pot.

głowa trzeszczy od czegoś

es ist schwer auszuhalten

2. trzeszczeć pot. (marudzić):

trzeszczeć

quengeln pot.

trzeszczeć

nörgeln pej.

trzeszczeć komuś nad głową

jdn annörgeln

II . trzeszczeć <‑czy; f. dk. za‑> [tʃeʃtʃetɕ] CZ. bezosob. (wydawać trzaski)

coś trzeszczy w radiu/słuchawce

es knackt im Radio/Hörer

wytrzeszczać <‑cza> [vɨtʃeʃtʃatɕ], wytrzeszczyć [vɨtʃeʃtʃɨtɕ] CZ. cz. przech. f. dk. pot.

wytrzeszczać oczy

die Augen aufreißen pot.

wytrzeszczać oczy

große Augen machen pot.

zatrzeszczeć [zatʃeʃtʃetɕ]

zatrzeszczeć f. dk. od trzeszczeć

Zobacz też trzeszczeć

I . trzeszczeć <‑czy; f. dk. za‑> [tʃeʃtʃetɕ] CZ. cz. nieprzech.

1. trzeszczeć:

trzeszczeć (wydawać dźwięk) (gałęzie)

knacken

trzeszczeć (schody)

knarren

radio trzeszczy

es knackt im Radio

trzeszczeć w szwach (ubranie, pomieszczenie)

aus den [o. allen] Nähten zu platzen drohen pot.

głowa trzeszczy od czegoś

es ist schwer auszuhalten

2. trzeszczeć pot. (marudzić):

trzeszczeć

quengeln pot.

trzeszczeć

nörgeln pej.

trzeszczeć komuś nad głową

jdn annörgeln

II . trzeszczeć <‑czy; f. dk. za‑> [tʃeʃtʃetɕ] CZ. bezosob. (wydawać trzaski)

coś trzeszczy w radiu/słuchawce

es knackt im Radio/Hörer

wytrzeszcz <D. ‑u, bez l.mn. > [vɨtʃeʃtʃ] RZ. r.m. MED.

wytrzeszcz

Glotzauge r.n.

wytrzeszcz

Exophthalmus r.m.

trzeciak (-tka) <D. ‑a, l.mn. ‑i> [tʃetɕak] RZ. r.m. pot., trzecioklasista [tʃetɕoklaɕista] RZ. r.m. (r.ż.) <D. ‑ty, l.mn. ‑iści> odm. jak f w lp (uczeń trzeciej klasy)

trzeciak (-tka)

Drittklässler(in) r.m. (r.ż.) pot.

trzepaczka <D. ‑ki, l.mn. ‑ki> [tʃepatʃka] RZ. r.ż.

1. trzepaczka (do dywanów):

trzepaczka

Teppichklopfer r.m.

2. trzepaczka (do ubijania jajek):

trzepaczka

Schneebesen r.m.

trzewiczek <D. ‑czka, l.mn. ‑czki> [tʃevitʃek] RZ. r.m. zwykle l.mn. podn. (mały trzewik)

trzewiczek

Schühchen r.n.

trzepoczący [tʃepotʃontsɨ] PRZYM.

lot trzepoczący ZOOL.

Rüttelflug r.m.

I . trzepotać <‑ocze [lub ‑oce]; f. dk. za‑> [tʃepotatɕ] CZ. cz. nieprzech.

1. trzepotać (wykonywać ruch):

trzepotać rzęsami

mit den Wimpern klimpern

2. trzepotać:

trzepotać (łopotać) (skrzydła)

flattern

chorągwie trzepoczą na wietrze

die Fahnen r.ż. l.mn. flattern im Wind

3. trzepotać przen.:

trzepotać (bić szybko) (serce)

flattern przen.

II . trzepotać <‑ocze [lub ‑oce]; f. dk. za‑> [tʃepotatɕ] CZ. cz. zwr.

trzepotać (miotać się) (ryba)

zappeln

trzesienie CZ.

Hasło od użytkownika

najsilniejsze trzęsienie ziemi [wszech czasów]

das stärkste Erdbeben [aller Zeiten]