Tłumaczenia dla hasła „zaprzepaszczanym“ w polsko » niemiecki słowniku

I . zaprzepaszczać <‑cza> [zapʃepaʃtʃatɕ], zaprzepaścić [zapʃepaɕtɕitɕ] f. dk. CZ. cz. przech. podn.

zaprzepaszczać

zugrunde [o. zu Grunde] richten

zaprzepaszczać

ruinieren

zaprzepaszczać szansa

verspielen

zaprzepaszczać szansa

vertun

II . zaprzepaszczać <‑cza> [zapʃepaʃtʃatɕ], zaprzepaścić [zapʃepaɕtɕitɕ] f. dk. CZ. cz. zwr. podn.

zaprzepaszczać

sich B. zugrunde [o. zu Grunde] richten

zaprzeczony [zapʃetʃonɨ] PRZYM. JĘZ.

zaprzeczony

verneint

zaprzeczone formy czasownika

verneinte Verbformen r.ż. l.mn.

zaprzeczać <‑cza; f. dk. zaprzeczyć> [zapʃetʃatɕ] CZ. cz. nieprzech.

1. zaprzeczać (kwestionować prawdziwość):

zaprzeczać

bestreiten

zaprzeczać

abstreiten

zaprzeczać komuś

jdm widersprechen

2. zaprzeczać (negować):

zaprzeczać

leugnen

zaprzeczać

verneinen

zaprzeczać czemuś

etw C. widersprechen

zaprzeczać czemuś

zu etw im Widerspruch stehen

zaprzeszły [zapʃeʃwɨ] PRZYM. JĘZ.

czas zaprzeszły

Plusquamperfekt r.n.

zaprzeczyć [zapʃetʃɨtɕ]

zaprzeczyć f. dk. od zaprzeczać

Zobacz też zaprzeczać

zaprzeczać <‑cza; f. dk. zaprzeczyć> [zapʃetʃatɕ] CZ. cz. nieprzech.

1. zaprzeczać (kwestionować prawdziwość):

zaprzeczać

bestreiten

zaprzeczać

abstreiten

zaprzeczać komuś

jdm widersprechen

2. zaprzeczać (negować):

zaprzeczać

leugnen

zaprzeczać

verneinen

zaprzeczać czemuś

etw C. widersprechen

zaprzeczać czemuś

zu etw im Widerspruch stehen

zaprzeczenie <D. ‑ia, l.mn. ‑ia> [zapʃetʃeɲe] RZ. r.n.

1. zaprzeczenie podn. (zanegowanie):

zaprzeczenie

Verneinung r.ż.

zaprzeczenie

Negation r.ż.

2. zaprzeczenie PR.:

zaprzeczenie

Anfechtung r.ż.

zaprzeczenie pochodzenia dziecka z małżeństwa

Anfechtung der Ehelichkeit eines Kindes

3. zaprzeczenie (przeciwieństwo):

zaprzeczenie

Gegensatz r.m.

zaprzeczenie

Widerspruch r.m.

jego słowa były zaprzeczeniem jego czynów

seine Worte ntpl standen im Widerspruch zu seinen Taten

zaprzestanie <D. ‑ia, bez l.mn. > [zapʃestaɲe] RZ. r.n.

zaprzestanie

Aufhören r.n.

zaprzestanie

Ablassen r.n.

zaprzestanie (walk, sporów)

Einstellung r.ż.