niderlandzko » niemiecki

ge·schaard [ɣəsxart] PRZYM.

1. geschaard (bijeen):

2. geschaard (met inkepingen):

ge·schept [ɣəsxɛpt] PRZYM.

ge·schift <geschifte, geschifter, geschiftst> [ɣəsxɪft] PRZYM.

1. geschift (getikt):

2. geschift (uiteengevallen):

ge·schar·rel [ɣəsxɑrəl] RZ. r.n. geen l.mn.

ge·schei·den2 CZ.

gescheiden volt. deelw. van scheiden¹, scheiden², scheiden³

Zobacz też scheiden , scheiden , scheiden

schei·den2 <scheidde, i. gescheiden> [sxɛidə(n)] CZ. cz. nieprzech.

3. scheiden (zich losmaken):

schei·den1 <scheidde zich, h. zich gescheiden> [sxɛidə(n)] CZ. wk ww zich scheiden

ge·schie·den <geschiedde, i. geschied> [ɣəsxidə(n)] CZ. cz. nieprzech.

ge·schon·den CZ.

geschonden volt. deelw. van schenden

Zobacz też schenden

ge·schre·den CZ.

geschreden volt. deelw. van schrijden

Zobacz też schrijden

schrij·den <schreed, i. geschreden> [sxrɛidə(n)] CZ. cz. nieprzech.

ge·schol·den CZ.

gescholden volt. deelw. van schelden¹, schelden²

Zobacz też schelden , schelden

schel·den2 <schold, h. gescholden> [sxɛldə(n)] CZ. cz. przech. (uitschelden)

schel·den1 <schold, h. gescholden> [sxɛldə(n)] CZ. cz. nieprzech.

2. schelden (knorren):

keifen pej.

Interfejs: Deutsch | English | Español | Italiano | Polski