Tłumaczenia dla hasła „verbreiteter“ w niderlandzko » niemiecki słowniku

ver·bruik·ster RZ. r.ż.

verbruikster forma żeńska od verbruiker

Zobacz też verbruiker

ver·brui·ker <verbruiker|s> [vərbrœykər] RZ. r.m.

verbruiker

Verbraucher r.m.

ver·brei·den <verbreidde, h. verbreid> [vərbrɛidə(n)] CZ. cz. przech.

verbreiden

verbreiten

het nieuwtje verbreidde zich razendsnel

die Nachricht verbreitete sich wie ein Lauffeuer

ver·be·te·ren¹ <verbeterde, h. verbeterd> [vərbetərə(n)] CZ. cz. przech.

1. verbeteren (beter maken):

verbeteren

(ver)bessern

2. verbeteren (herstellen):

verbeteren

ausbessern

verbeteren

wiederherstellen

mankementen verbeteren

Mängel ausbessern

3. verbeteren (corrigeren):

verbeteren

verbessern

verbeteren

korrigieren

opstellen verbeteren

Aufsätze verbessern

4. verbeteren (overtreffen):

verbeteren

verbessern

een record met één meter verbeteren

einen Rekord um einen Meter verbessern [o. übertreffen]

ver·brui·ker <verbruiker|s> [vərbrœykər] RZ. r.m.

verbruiker

Verbraucher r.m.

ver·bit·terd <verbitterde, verbitterder, verbitterdst> [vərbɪtərt] PRZYM.

verbitterd (langdurig)

verbittert

verbitterd (van korte duur)

erbittert

verbitterd op [o. over ] iets zijn

erbittert über etw B. sein

ver·brei·ding <verbreiding|en> [vərbrɛɪdɪŋ] RZ. r.ż.

verbreiding

Verbreitung r.ż.

ver·bre·den¹ <verbreedde, h. verbreed> [vərbredə(n)] CZ. cz. przech.

1. verbreden (breder maken):

verbreden

verbreitern

verbreden

erweitern

2. verbreden przen.:

verbreden

erweitern

zijn blik [o. visie ] verbreden

seinen Horizont erweitern

ver·bre·ken <verbrak, h. verbroken> [vərbrekə(n)] CZ. cz. przech.

1. verbreken (stukbreken):

verbreken

zerbrechen

een zegel verbreken

ein Siegel aufbrechen

2. verbreken:

verbreken (afbreken)

abbrechen

verbreken (afbreken)

lösen

verbreken (onderbreken)

unterbrechen

de betrekkingen verbreken

die Beziehungen abbrechen

het stilzwijgen verbreken

das Schweigen brechen

de verloving verbreken

die Verlobung lösen

3. verbreken (schenden):

verbreken

brechen

een verdrag verbreken

einen Vertrag brechen

ver·brui·en <verbruide, h. verbruid> [vərbrœyə(n)] CZ. cz. przech.

verbruien

verpfuschen

verbruien

verderben

hij heeft het bij mij verbruid

er ist bei mir unten durch

ver·brui·ken <verbruikte, h. verbruikt> [vərbrœykə(n)] CZ. cz. przech.

verbruiken

verbrauchen

deze auto verbruikt te veel benzine

dieses Auto verbraucht zu viel Benzin

ver·broe·de·ren¹ <verbroederde, h. verbroederd> [vərbrudərə(n)] CZ. cz. przech. (verzoenen)

verbroederen

versöhnen

ver·brok·ke·len¹ <verbrokkelde, h. verbrokkeld> [vərbrɔkələ(n)] CZ. cz. przech.

verbrokkelen

zerbröckeln

ver·brij·ze·len <verbrijzelde, h. verbrijzeld> [vərbrɛizələ(n)] CZ. cz. przech.

verbrijzelen

zerschmettern

verbrijzelen

zertrümmern

zijn hand werd door de machine verbrijzeld

die Maschine zerquetschte seine Hand

ver·be·ten <verbeten, verbetener, verbetenst> [vərbetə(n)] PRZYM.

1. verbeten (ingehouden):

verbeten

verhalten

met verbeten woede

mit verhaltener Wut

2. verbeten (fel):

verbeten

verbissen

verbeten

verkniffen

een verbeten strijd

ein erbitterter [o. verbissener] Kampf

ver·bas·te·ren¹ <verbasterde, i. verbasterd> [vərbɑstərə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. verbasteren (vervormd worden):

verbasteren

entstellt werden

een verbasterd woord

ein entstelltes Wort

2. verbasteren (ontaarden):

verbasteren

entarten

verbasteren

entstellen

ver·bijs·te·ren <verbijsterde, h. verbijsterd> [vərbɛistərə(n)] CZ. cz. przech.

verbijsteren

bestürzen

verbijsteren

erschüttern

verbijsteren

aus der Fassung bringen

ver·bit·te·ren <verbitterde, h. verbitterd> [vərbɪtərə(n)] CZ. cz. przech.

1. verbitteren (vergallen):

verbitteren

verbittern

verbitteren

vergällen

2. verbitteren (vertoornen):

verbitteren

erzürnen

iem tegen zich verbitteren

es mit jdm verderben