W Twojej przeglądarce jest wyłączona obsługa JavaScript. Jeśli obsługa JavaScript zostanie uaktywniona, będziesz miał możliwość korzystania z Trenera słownictwa PONS i innych funkcji.

niemiecko » niderlandzki

Tłumaczenia dla hasła „stikheet“ w niemiecko » niderlandzki słowniku

(Przełącz na niderlandzko » niemiecki)

Pokaż podsumowanie wszystkich trafnych wyników

sticht: czasownik
stiehlt: czasownik
stieg: czasownik
stier: przymiotnik i przysłówek
stieß: czasownik
stirbt: czasownik
ˈsti·cken: czasownik przechodni
ˈstie·ben: czasownik nieprzechodni
ˈstie·ren: czasownik nieprzechodni
ˈstif·ten: czasownik przechodni
Sti·ˈlett: rzeczownik
ˈstil·len: czasownik przechodni

Widzisz podobne wyniki: stiehlt , sticht , stillen , Stilett , stiften , stieren , stieben , sticken , stirbt , stieß , stier i stieg

sticht CZ.

sticht 3. pers l.poj. präs von stechen¹, stechen²

Zobacz też stechen , stechen

ˈste·chen² <sticht, stach, gestochen> [ˈʃtɛçn̩] CZ. cz. przech.

ˈste·chen¹ <sticht, stach, gestochen> [ˈʃtɛçn̩] CZ. cz. nieprzech.

1. stechen a. NAUT.:

stechen

steken

stechen

prikken

stechen (ausstechen)

uitsteken

ein stechender Geruch przen.

een penetrante geur

in See stechen

in zee steken

in See stechen

het ruime sop kiezen

2. stechen (an einer Stechuhr stempeln):

stechen

klokken

stechen

inklokken

stechen

uitklokken

3. stechen (tendieren):

stechen

zwemen

ins Bläuliche stechen

naar blauw zwemen

4. stechen (Kartenspiel: Trumpf sein):

stechen

troef zijn

Karo sticht

ruiten is troef

5. stechen (Kartenspiel):

stechen

als troef spelen

6. stechen ŁOW. (wühlen):

stechen

woelen

stechen

wroeten

7. stechen SPORT:

stechen

een barrage rijden

es kommt zum Stechen

er moet een barrage gereden worden

jdm ins Auge [o. in die Augen] stechen przen.

iem opvallen

jdm ins Auge [o. in die Augen] stechen przen.

iem in het oog springen

dieses Argument sticht nicht mehr

dit argument gaat niet meer op

stiehlt CZ.

stiehlt 3. pers l.poj. präs von stehlen¹, stehlen²

Zobacz też stehlen , stehlen

ˈsteh·len² <stiehlt, stahl, gestohlen> [ˈʃteːlən] CZ. cz. zwr. pot.

stehlen

sluipen

stehlen

stilletjes verdwijnen

stehlen

voorzichtig tevoorschijn komen

ˈsteh·len¹ <stiehlt, stahl, gestohlen> [ˈʃteːlən] CZ. cz. przech.

stehlen

stelen

stehlen

ontstelen

das kann mir gestohlen bleiben pot.

dat kan me gestolen worden

jdm den Schlaf stehlen

iem uit zijn slaap houden

dem lieben Gott den Tag stehlen pot.

lanterfanten

stieg [ʃtiːk] CZ.

stieg 3. pers l.poj. cz. prz. von steigen

Zobacz też steigen

ˈstei·gen <stieg, gestiegen> [ˈʃt͜aign̩] CZ. cz. nieprzech.

1. steigen:

steigen (sich aufwärtsbewegen)

stijgen

steigen (besteigen, klettern)

klimmen

auf einen Baum steigen

in een boom klimmen

auf einen Berg steigen

een berg bestijgen [o. beklimmen]

auf einen Berg steigen

de hoogte ingaan

einen Drachen steigen lassen

een vlieger oplaten

ein Geruch stieg ihm in die Nase

een geur drong [o. kwam] in zijn neus

ein Geruch stieg ihm in die Nase (sich intensivieren)

toenemen

ein Geruch stieg ihm in die Nase (sich intensivieren)

rijzen

auf 20 Grad steigen

oplopen tot 20 graden

im Steigen sein

stijgende zijn

im Steigen sein

in stijgende lijn gaan

aufwärtssteigen

omhooggaan

aufwärtssteigen

stijgen

um ein Prozent steigen

(met) één procent stijgen

vom Turm steigen

van de toren naar beneden komen

2. steigen:

steigen (aufsteigen)

stappen

steigen (einsteigen)

instappen

steigen (aussteigen)

uitstappen

aufs Fahrrad steigen

op de fiets stappen

aufs Pferd steigen

het paard bestijgen

aufs Pferd steigen

opzitten

aus dem Auto steigen

uit de auto stappen

in den Bus steigen

in de bus stappen

in den Keller steigen

de kelder ingaan

ins Bett steigen pot.

naar bed gaan

3. steigen pot. (stattfinden):

steigen

plaatsvinden

steigen

gebeuren

eine Fete steigen lassen

een feestje bouwen

4. steigen (Pferde):

steigen

steigeren

stier [ʃtiːɐ̯] PRZYM.

1. stier (starr):

stier

star

stier

wezenloos

2. stier pot.:

stier austr. CH (pleite)

blut

stier (blank)

platzak

stieß [ʃtiːs] CZ.

stieß 3. pers l.poj. cz. prz. von stoßen¹, stoßen², stoßen³

Zobacz też stoßen , stoßen , stoßen

ˈsto·ßen³ <stößt, stieß, gestoßen> [ˈʃtoːsn̩] CZ. cz. zwr. (sich stoßen)

stoßen

zich stoten ook fig.

sich an etwe stoßen przen.

zich aan iets stoten

ˈsto·ßen² <stößt, stieß, gestoßen> [ˈʃtoːsn̩] CZ. cz. przech.

1. stoßen (aufmerksam machen):

stoßen

stoten

stoßen

duwen

stoßen

stompen

stoßen

steken

jdn auf etw stoßen przen.

iem met zijn neus op iets duwen

jdn von sich stoßen

iem van zich afstoten

jdn von sich stoßen

iem wegduwen

jdn von sich stoßen podn. przen.

iem verstoten

2. stoßen (kleinstampfen):

stoßen

(fijn)stampen

etw zu Pulver stoßen

iets tot poeder fijnstampen

3. stoßen (Ball):

stoßen

trappen

stoßen

schoppen

4. stoßen pot. (konfrontieren):

stoßen

aan het verstand brengen

stoßen

onder zijn neus wrijven

jdm Bescheid stoßen

iem flink [o. behoorlijk] de waarheid zeggen

ˈsto·ßen¹ <stößt, stieß, gestoßen> [ˈʃtoːsn̩] CZ. cz. nieprzech.

1. stoßen a. ŁOW.:

stoßen

stoten

stoßen

botsen

2. stoßen (holpern):

stoßen

schokken

stoßen

hobbelen

stoßen

horten

3. stoßen (treffen):

stoßen

stuiten

stoßen

ondervinden

stoßen

ontmoeten

auf Bekannte stoßen

kennissen tegen het lijf lopen

4. stoßen (schießen):

stoßen

trappen

stoßen

schoppen

mit den Füßen nach jdm stoßen

(naar) iem trappen [o. schoppen]

5. stoßen (sich anschließen):

stoßen

zich voegen

stoßen

zich aansluiten

zu einer Organisation stoßen

zich bij een organisatie aansluiten

6. stoßen (führen):

stoßen

direct leiden [o. gaan]

stoßen

uitkomen

die Straße stößt auf den Bahnhof

de straat komt op het station uit

7. stoßen (grenzen):

stoßen

grenzen

stoßen

palen

sein Zimmer stößt an das meinige

zijn kamer ligt naast de mijne

8. stoßen veraltet:

in die Trompete stoßen

op de trompet blazen

in die Trompete stoßen

de trompet steken

stirbt CZ.

stirbt 3. pers l.poj. präs von sterben¹, sterben²

Zobacz też sterben , sterben

ˈster·ben² <stirbt, starb, gestorben> [ˈʃtɛrbn̩] CZ. cz. nieprzech.

sterben (aufhören zu leben)

sterven ook fig.

sterben (aufhören zu leben)

overlijden

sterben (aufhören zu leben)

doodgaan

sterben przen. a.

verdwijnen

sterben przen. a. (vergehen)

vergaan

für jdn gestorben sein przen.

voor iem niet meer bestaan

für jdn gestorben sein przen.

bij iem afgedaan hebben

daran [o. davon] stirbt man [o. stirbst du] nicht gleich pot. przen.

daar ga je niet van dood

das große Sterben

de massale [o. grote] sterfte

im Sterben liegen

op sterven liggen

gestorben sein pot. przen.

van de baan zijn

gestorben sein pot. przen.

afgedaan hebben

vor Angst sterben pot. przen.

het van schrik besterven

zum Sterben langweilig

doodvervelend [o. oervervelend] [o. stomvervelend]

ˈster·ben¹ <stirbt, starb, gestorben> [ˈʃtɛrbn̩] CZ. cz. przech.

tausend Tode sterben

duizend doden sterven

tausend Tode sterben

duizend angsten uitstaan

ˈsti·cken [ˈʃtɪkn̩] CZ. cz. przech.

sticken

borduren

ˈstie·ben <stob, gestoben> [ˈʃtiːbn̩] CZ. cz. nieprzech.

stieben

stuiven

stieben

(eraf) vliegen

stieben

rondstuiven

stieben

opstuiven

ˈstie·ren [ˈʃtiːrən] CZ. cz. nieprzech.

1. stieren (starr blicken):

stieren

(zitten) staren

stieren

star [o. strak] kijken

2. stieren (Kuh):

stieren

naar de stier verlangen

ˈstif·ten [ʃtɪftn̩] CZ. cz. przech.

1. stiften:

stiften (gründen)

stichten

stiften (verursachen)

aanrichten

stiften selten

oprichten

stiften gehen pot.

'm smeren [o. piepen]

stiften gehen pot.

ertussenuit knijpen

Gutes stiften

goed [o. goede dingen] doen

Schaden stiften

schade aanrichten [o. veroorzaken]

2. stiften (spenden):

stiften

schenken

stiften

geven

3. stiften (zur Verfügung stellen):

stiften

instellen

stiften

uitloven

stiften

ter beschikking stellen

Sti·ˈlett <Stiletts, Stilette> [ʃtiˈlɛt, st-] RZ. r.n. (Dolch)

Stilett

stilet

ˈstil·len [ˈʃtɪlən] CZ. cz. przech.

1. stillen przen.:

stillen (aufhören lassen)

stillen

stillen (Blut)

stelpen

stillen (Durst)

lessen

stillen (befriedigen)

bevredigen

2. stillen (säugen):

stillen

de borst geven

stillen

voeden

Przeszukaj słownik

niemiecki

ich	steche
du	stichst
er/sie/es	sticht
wir	stechen
ihr	stecht
sie	stechen

Tłumaczenia dla hasła „stikheet“ w niemiecko » niderlandzki słowniku

sticht CZ.

sticht 3. pers l.poj. präs von stechen¹, stechen²

Zobacz też stechen , stechen

ˈste·chen2 <sticht, stach, gestochen> [ˈʃtɛçn̩] CZ. cz. przech.

1. stechen:

2. stechen (schlachten):

3. stechen (abstechen, abschießen):

4. stechen (gravieren, einritzen, einkerben):

5. stechen przen.:

6. stechen (Fischerei):

7. stechen pot. (tätowieren):

8. stechen (Kartenspiel):

ˈste·chen1 <sticht, stach, gestochen> [ˈʃtɛçn̩] CZ. cz. nieprzech.

1. stechen a. NAUT.:

2. stechen (an einer Stechuhr stempeln):

3. stechen (tendieren):

4. stechen (Kartenspiel: Trumpf sein):

5. stechen (Kartenspiel):

6. stechen ŁOW. (wühlen):

7. stechen SPORT:

stiehlt CZ.

stiehlt 3. pers l.poj. präs von stehlen¹, stehlen²

Zobacz też stehlen , stehlen

ˈsteh·len2 <stiehlt, stahl, gestohlen> [ˈʃteːlən] CZ. cz. zwr. pot.

ˈsteh·len1 <stiehlt, stahl, gestohlen> [ˈʃteːlən] CZ. cz. przech.

stieg [ʃtiːk] CZ.

stieg 3. pers l.poj. cz. prz. von steigen

Zobacz też steigen

ˈstei·gen <stieg, gestiegen> [ˈʃt͜aign̩] CZ. cz. nieprzech.

1. steigen:

2. steigen:

3. steigen pot. (stattfinden):

4. steigen (Pferde):

stier [ʃtiːɐ̯] PRZYM.

1. stier (starr):

2. stier pot.:

stieß [ʃtiːs] CZ.

stieß 3. pers l.poj. cz. prz. von stoßen¹, stoßen², stoßen³

Zobacz też stoßen , stoßen , stoßen

ˈsto·ßen3 <stößt, stieß, gestoßen> [ˈʃtoːsn̩] CZ. cz. zwr. (sich stoßen)

ˈsto·ßen2 <stößt, stieß, gestoßen> [ˈʃtoːsn̩] CZ. cz. przech.

1. stoßen (aufmerksam machen):

2. stoßen (kleinstampfen):

3. stoßen (Ball):

4. stoßen pot. (konfrontieren):

ˈsto·ßen1 <stößt, stieß, gestoßen> [ˈʃtoːsn̩] CZ. cz. nieprzech.

1. stoßen a. ŁOW.:

2. stoßen (holpern):

3. stoßen (treffen):

4. stoßen (schießen):

5. stoßen (sich anschließen):

6. stoßen (führen):

7. stoßen (grenzen):

8. stoßen veraltet:

stirbt CZ.

stirbt 3. pers l.poj. präs von sterben¹, sterben²

Zobacz też sterben , sterben

ˈster·ben2 <stirbt, starb, gestorben> [ˈʃtɛrbn̩] CZ. cz. nieprzech.

ˈster·ben1 <stirbt, starb, gestorben> [ˈʃtɛrbn̩] CZ. cz. przech.

ˈsti·cken [ˈʃtɪkn̩] CZ. cz. przech.

ˈstie·ben <stob, gestoben> [ˈʃtiːbn̩] CZ. cz. nieprzech.

ˈstie·ren [ˈʃtiːrən] CZ. cz. nieprzech.

1. stieren (starr blicken):

2. stieren (Kuh):

ˈstif·ten [ʃtɪftn̩] CZ. cz. przech.

1. stiften:

2. stiften (spenden):

3. stiften (zur Verfügung stellen):

Sti·ˈlett <Stiletts, Stilette> [ʃtiˈlɛt, st-] RZ. r.n. (Dolch)

ˈstil·len [ˈʃtɪlən] CZ. cz. przech.

1. stillen przen.:

2. stillen (säugen):

Przeszukaj słownik

Linki do dodatkowych informacji z zewnątrz

Komentarze i uwagi

Trener słownictwa

Synonyms

Moja historia wyszukiwania

ˈste·chen² <sticht, stach, gestochen> [ˈʃtɛçn̩] CZ. cz. przech.

ˈste·chen¹ <sticht, stach, gestochen> [ˈʃtɛçn̩] CZ. cz. nieprzech.

ˈsteh·len² <stiehlt, stahl, gestohlen> [ˈʃteːlən] CZ. cz. zwr. pot.

ˈsteh·len¹ <stiehlt, stahl, gestohlen> [ˈʃteːlən] CZ. cz. przech.

ˈsto·ßen³ <stößt, stieß, gestoßen> [ˈʃtoːsn̩] CZ. cz. zwr. (sich stoßen)

ˈsto·ßen² <stößt, stieß, gestoßen> [ˈʃtoːsn̩] CZ. cz. przech.

ˈsto·ßen¹ <stößt, stieß, gestoßen> [ˈʃtoːsn̩] CZ. cz. nieprzech.

ˈster·ben² <stirbt, starb, gestorben> [ˈʃtɛrbn̩] CZ. cz. nieprzech.

ˈster·ben¹ <stirbt, starb, gestorben> [ˈʃtɛrbn̩] CZ. cz. przech.