niemiecko » polski

I . stụtzen [ˈʃtʊtsən] CZ. cz. nieprzech.

II . stụtzen [ˈʃtʊtsən] CZ. cz. przech.

1. stutzen (kürzer schneiden):

podcinać [f. dk. podciąć]
obcinać [f. dk. obciąć]
skracać [f. dk. skrócić]

2. stutzen pot. (schneiden):

Stụtzen <‑s, ‑> [ˈʃtʊtsən] RZ. r.m.

1. Stutzen TECHNOL. (Rohrstück):

króciec r.m.

2. Stutzen (Jagdgewehr):

sztucer r.m.

3. Stutzen (Strumpf):

getra r.ż.

I . stụ̈rzen [ˈʃtʏrtsən] CZ. cz. nieprzech. +sein

3. stürzen (rennen):

wpadać [f. dk. wpaść] do domu

II . stụ̈rzen [ˈʃtʏrtsən] CZ. cz. przech.

2. stürzen (entmachten):

obalać [f. dk. obalić]

III . stụ̈rzen [ˈʃtʏrtsən] CZ. cz. zwr.

1. stürzen (herausspringen):

3. stürzen (intensiv an etwas teilnehmen):

II . stụ̈tzen [ˈʃtʏtsən] CZ. cz. zwr.

stụpsen [ˈʃtʊpsən] CZ. cz. przech. pot.

stụnden [ˈʃtʊndən] CZ. cz. przech.

stụpfen [ˈʃtʊpfən] CZ. cz. przech. poł. niem., austr., CH

stupfen → stupsen

Zobacz też stupsen

stụpsen [ˈʃtʊpsən] CZ. cz. przech. pot.

stạnzen [ˈʃtantsən] CZ. cz. przech.

1. stanzen Blech, Form, Loch:

2. stanzen (einstanzen):

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski