niemiecko » polski

uniso̱no [uni​ˈzoːno] PRZYSŁ. podn.

universa̱l [univɛr​ˈzaːl] PRZYM. PRZYSŁ.

universal → universell

Zobacz też universell

I . universẹll [univɛr​ˈzɛl] PRZYM.

II . universẹll [univɛr​ˈzɛl] PRZYSŁ.

Unio̱n <‑, ‑en> [u​ˈni̯oːn] RZ. r.ż.

1. Union (Vereinigung):

unia r.ż.

uni [y​ˈniː, ˈʏni] PRZYM. inv

ju̱nior [ˈjuːni̯oːɐ̯] PRZYM.

Ju̱nior(in) <‑s, ‑en; ‑, ‑nen> [ˈjuːni̯oːɐ̯, pl: ju​ˈni̯oːrən] RZ. r.m.(r.ż.)

1. Junior l.mn. selten a. żart. pot. (Sohn):

junior r.m.
syn r.m.

2. Junior (Sportler):

junior(ka) r.m. (r.ż.)

II . ụns [ʊns] ZAIM. os., B. von wir

Zobacz też wir

I . universẹll [univɛr​ˈzɛl] PRZYM.

II . universẹll [univɛr​ˈzɛl] PRZYSŁ.

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski