Tłumaczenia dla hasła „okryła“ w polsko » niemiecki słowniku

okrywa <D. ‑wy, l.mn. ‑wy> [okrɨva] RZ. r.ż.

1. okrywa podn. (pokrywa):

okrywa

Hülle r.ż.

okrywa owocu

Fruchthülle r.ż.

2. okrywa ZOOL.:

okrywa

Fell r.n.

okrywa

Decke r.ż.

I . okrywać <‑wa; f. dk. okryć> [okrɨvatɕ] CZ. cz. przech.

okrywać coś czymś

etw mit etw bedecken

zwroty:

okrywać kogoś hańbą

jdm Schande bereiten

okrywać kogoś pocałunkami

jdn mit Küssen bedecken

ktoś okryty ranami

jd mit Wunden bedeckter

II . okrywać <‑wa; f. dk. okryć> [okrɨvatɕ] CZ. cz. zwr.

1. okrywać (nakryć się):

okrywać się czymś

sich B. mit etw bedecken [o. zudecken]

okrywać się żałobą

in Trauer versinken

2. okrywać (pokryć się):

okrywać

sich B. bedecken

niebo pokryło się gwiazdami

der Himmel r.m. ist mit Sternen übersät

okryć [okrɨtɕ]

okryć f. dk. od okrywać

Zobacz też okrywać

I . okrywać <‑wa; f. dk. okryć> [okrɨvatɕ] CZ. cz. przech.

okrywać coś czymś

etw mit etw bedecken

zwroty:

okrywać kogoś hańbą

jdm Schande bereiten

okrywać kogoś pocałunkami

jdn mit Küssen bedecken

ktoś okryty ranami

jd mit Wunden bedeckter

II . okrywać <‑wa; f. dk. okryć> [okrɨvatɕ] CZ. cz. zwr.

1. okrywać (nakryć się):

okrywać się czymś

sich B. mit etw bedecken [o. zudecken]

okrywać się żałobą

in Trauer versinken

2. okrywać (pokryć się):

okrywać

sich B. bedecken

niebo pokryło się gwiazdami

der Himmel r.m. ist mit Sternen übersät

okrasa <D. ‑sy, bez l.mn. > [okrasa] RZ. r.ż.

1. okrasa pot. (tłuszcz):

okrasa

Fett r.n.

okrasa

Schmalz r.n.

kasza z okrasą

Buchweizengrütze r.ż. mit Schmalz [o. mit zerlassener Butter]

2. okrasa podn. (ozdoba):

okrasa

Schmuck r.m.

okrasa

Zierde r.ż.

puenta stanowiła okrasę wypowiedzi

die Aussage r.ż. wurde durch eine Pointe gekrönt

puenta stanowiła okrasę wypowiedzi

die Pointe r.ż. war die Krönung der Aussage

okrycie <D. ‑ia, l.mn. ‑ia> [okrɨtɕe] RZ. r.n.

1. okrycie (ubranie):

okrycie

[Be]kleidung r.ż.

wierzchnie okrycie

Oberbekleidung r.ż.

2. okrycie (nakrycie):

okrycie

[Zu]decke r.ż.

fibryla <D. ‑li, l.mn. ‑le> [fibrɨla] RZ. r.ż. zwykle l.mn. BIOL.

fibryla

Fibrille r.ż.

okrajać [okrajatɕ]

okrajać → okrawać

Zobacz też okrawać

okrawać <‑wa; f. dk. okroić> [okravatɕ] CZ. cz. przech.

1. okrawać (ciąć):

okrawać jabłko

schälen

okrawać chleb

die Kruste entfernen [o. abschneiden]

2. okrawać pot. (skracać):

okrawać referat, artykuł

kürzen

okrawać referat, artykuł

kürzer machen pot.

3. okrawać TECHNOL.:

okrawać

abgraten

okrawać

entgraten

okrążać <‑ża; f. dk. okrążyć> [okrow̃ʒatɕ] CZ. cz. przech.

1. okrążać WOJSK.:

okrążać

umzingeln

okrążać

einkreisen

2. okrążać (omijać):

okrążać przeszkodę

umgehen

3. okrążać (zataczać krąg):

okrążać

umkreisen

okrętka <D. ‑ki, bez l.mn. > [okrentka] RZ. r.ż.

okrętka

Kreuzstich r.m.

zwroty:

zszyć coś na okrętkę

etw überwendlich nähen [o. schlampig zusammennähen pej. pot. ]

okradać <‑da; f. dk. okraść> [okradatɕ] CZ. cz. przech.

okradać kogoś z czegoś

jdn um etw bestehlen

okradać kogoś z czegoś

jdm etw stehlen

okrawać <‑wa; f. dk. okroić> [okravatɕ] CZ. cz. przech.

1. okrawać (ciąć):

okrawać jabłko

schälen

okrawać chleb

die Kruste entfernen [o. abschneiden]

2. okrawać pot. (skracać):

okrawać referat, artykuł

kürzen

okrawać referat, artykuł

kürzer machen pot.

3. okrawać TECHNOL.:

okrawać

abgraten

okrawać

entgraten

I . okręcać <‑ca> [okrentsatɕ], okręcić [okreɲtɕitɕ] f. dk. CZ. cz. przech.

1. okręcać (oplatać):

okręcać paczkę sznurkiem

ein Paket mit einer Schnur umwickeln [o. verschnüren]

okręcać kogoś wokół [małego] palca

jdn um den kleinen Finger wickeln

2. okręcać (obracać):

okręcić głowę

den Kopf drehen [o. wenden]

II . okręcać <‑ca> [okrentsatɕ], okręcić [okreɲtɕitɕ] f. dk. CZ. cz. zwr.

1. okręcać (owijać się):

okręcić się czymś

sich C. etw umwickeln [o. umbinden]

2. okręcać (obracać się):

okręcać

sich B. umdrehen