polsko » niemiecki

I . polecać <‑ca; f. dk. polecić> [poletsatɕ] CZ. cz. przech.

II . polecać <‑ca; f. dk. polecić> [poletsatɕ] CZ. cz. zwr. (rekomendować się)

I . polecieć <‑ci; cz. prz. ‑leć> [poletɕetɕ]

polecieć f. dk. od lecieć

II . polecieć <‑ci; cz. prz. ‑leć> [poletɕetɕ] CZ. cz. nieprzech. f. dk. pot. (stracić pracę, stanowisko)

Zobacz też lecieć

I . lecieć <‑ci; f. dk. po‑> [letɕetɕ] CZ. cz. nieprzech.

4. lecieć pot. (napalać się):

auf jdn/etw fliegen [o. brennen] pot.

6. lecieć tylko ndk. pot.:

7. lecieć pot. (być nadawanym w radiu, w telewizji):

II . lecieć <‑ci; f. dk. po‑> [letɕetɕ] CZ. bezosob.

polec <‑gnie; cz. prz. ‑gnij> [polets] CZ. cz. nieprzech. f. dk. podn.

polecić [poletɕitɕ]

polecić f. dk. od polecać

Zobacz też polecać

II . polecać <‑ca; f. dk. polecić> [poletsatɕ] CZ. cz. zwr. (rekomendować się)

polemiczny [polemitʃnɨ] PRZYM. podn.

polecenie <D. ‑ia, l.mn. ‑ia> [poletseɲe] RZ. r.n.

1. polecenie (rozkaz):

Anordnung r.ż.
Anweisung r.ż.

2. polecenie (rekomendacja):

Empfehlung r.ż.
Referenz r.ż.

społeczny [spowetʃnɨ] PRZYM.

2. społeczny (należący do ogółu):

Gemeinschafts-

4. społeczny (powszechny):

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski