polsko » niemiecki

potrafić <‑fi> [potrafitɕ] CZ. cz. nieprzech.

trafiony [trafjonɨ] PRZYM. pot.

potraktować [potraktovatɕ]

potraktować f. dk. od traktować

Zobacz też traktować

II . traktować <‑tuje> [traktovatɕ] CZ. cz. nieprzech. (omawiać)

III . traktować <‑tuje> [traktovatɕ] CZ. cz. zwr.

1. traktować (obchodzić się ze sobą wzajemnie):

2. traktować przest (częstować się nawzajem):

I . potrajać <‑ja; f. dk. potroić> [potrajatɕ] CZ. cz. przech.

potrajać dochody, majątek, plony:

II . potrajać <‑ja; f. dk. potroić> [potrajatɕ] CZ. cz. zwr.

potrawka <D. ‑ki, l.mn. ‑ki> [potrafka] RZ. r.ż. GASTR.

I . potrącić <‑ci> [potroɲtɕitɕ]

potrącić f. dk. od potrącać

II . potrącić <‑ci> [potroɲtɕitɕ] CZ. cz. przech. f. dk. (najechać na kogoś)

Zobacz też potrącać

potrącać <‑ca; f. dk. potrącić> [potrontsatɕ] CZ. cz. przech.

1. potrącać (szturchać):

potratować [potratovatɕ]

potratować f. dk. od tratować

Zobacz też tratować

I . tratować <‑tuje f. dk. za‑> [tratovatɕ] CZ. cz. przech.

potrójny [potrujnɨ] LICZ.

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski