Tłumaczenia dla hasła „zawart“ w polsko » niemiecki słowniku

zawał <D. ‑u, l.mn. ‑y> [zavaw] RZ. r.m. MED.

zawał

Infarkt r.m.

zawał serca

Herzinfarkt r.m.

mieć zawał

einen Herzinfarkt erleiden

zawada <D. ‑dy, l.mn. ‑dy> [zavada] RZ. r.ż.

zawada przest:

zawada

Hindernis r.n.

zwroty:

stać komuś/czemuś na zawadzie

jdm/etw im Wege stehen

zawrót <D. ‑rotu, l.mn. ‑roty> [zavrut] RZ. r.m.

zawroty głowy MED.

Schwindelgefühle ntpl

zaważać <‑ża> [zavaʒatɕ], zaważyć [zavaʒɨtɕ] CZ. cz. nieprzech. f. dk.

1. zaważać podn. (być znaczącym):

zaważać na czymś

für etw von Bedeutung sein

zaważać na czymś

bei [o. für] etw ausschlaggebend sein

te okoliczności zaważyły na mojej decyzji

diese Umstände r.m. l.mn. waren für meine Entscheidung ausschlaggebend

2. zaważać pot. (ważyć):

zaważać

wiegen

przy kasie banany zaważyły pół kilograma więcej niż się spodziewałam

an der Kasse wogen die Bananen r.ż. l.mn. ein halbes Kilogramm mehr als ich es ewartet hätte

I . zawalać¹ <‑la; cz. prz. ‑laj; f. dk. zawalić> [zavalatɕ] CZ. cz. przech.

1. zawalać (zarzucać czymś):

zawalać

zuschütten

zawalać

bedecken

2. zawalać tylko ndk. (tarasować):

zawalać

versperren

3. zawalać pot. (opóźniać, uniemożliwiać):

zawalać plan, robotę

vermasseln pot.

zawalać plan, robotę

verbauen pot.

II . zawalać¹ <‑la; cz. prz. ‑laj; f. dk. zawalić> [zavalatɕ] CZ. cz. zwr.

zawalać

einstürzen

zawalać

zusammenbrechen

zawaliła się stara kamienica

das alte Wohnhaus r.n. stürzte ein

zwroty:

świat się komuś zawalił

für jdn ist eine Welt r.ż. zusammengebrochen

zawalić [zavalitɕ]

zawalić f. dk. od zawalać

Zobacz też zawalać , zawalać

I . zawalać² <‑la> [zavalatɕ] CZ. cz. przech. f. dk. pot. (zabrudzić czymś)

zawalać

mit etw beschmutzen [o. verdrecken pot. ]

buty zawalane błotem

ganz verschlammte Schuhe r.m. l.mn.

II . zawalać² <‑la> [zavalatɕ] CZ. cz. zwr. f. dk. pot. (pobrudzić się)

zawalać

sich B. beschmutzen [o. besudeln pej. ]

I . zawalać¹ <‑la; cz. prz. ‑laj; f. dk. zawalić> [zavalatɕ] CZ. cz. przech.

1. zawalać (zarzucać czymś):

zawalać

zuschütten

zawalać

bedecken

2. zawalać tylko ndk. (tarasować):

zawalać

versperren

3. zawalać pot. (opóźniać, uniemożliwiać):

zawalać plan, robotę

vermasseln pot.

zawalać plan, robotę

verbauen pot.

II . zawalać¹ <‑la; cz. prz. ‑laj; f. dk. zawalić> [zavalatɕ] CZ. cz. zwr.

zawalać

einstürzen

zawalać

zusammenbrechen

zawaliła się stara kamienica

das alte Wohnhaus r.n. stürzte ein

zwroty:

świat się komuś zawalił

für jdn ist eine Welt r.ż. zusammengebrochen

niewart [ɲevart] PRZYM.

niewart czegoś

einer S. D. nicht wert

nic niewart

nichts wert

nic niewart

völlig wertlos

zawór RZ.

Hasło od użytkownika

zawór elektromagnetyczny r.m. ELEC

Magnetventil r.n.