Tłumaczenia dla hasła „faktu“ w francusko » polski słowniku

(Przełącz na polsko » francuski)

fakir [fakiʀ] RZ. r.m.

fakir

fakir r.m.

I . battu(e) [baty] CZ.

battu part passé de battre:

II . battu(e) [baty] PRZYM.

battu(e)

pokonany

Zobacz też battre

I . battre [batʀ] CZ. cz. przech.

1. battre (donner des coups):

battre

bić

2. battre (vaincre):

battre l'ennemi

pokonać wroga

3. battre blé:

battre

młócić

4. battre fer:

battre

kuć

5. battre tapis, matelas:

battre

trzepać

6. battre GASTR.:

battre blanc d'œuf, crème

ubijać

battre œuf entier

roztrzepać

7. battre campagne, forêt:

battre

przeczesywać

8. battre cartes:

battre

tasować

II . battre [batʀ] CZ. cz. nieprzech.

1. battre (cogner, frapper):

battre

bić

2. battre (porte, volet):

battre

trzaskać

3. battre (pluie):

battre

uderzać

4. battre (agiter):

battre des ailes

trzepotać skrzydłami

battre des cils

mrugać

battre des mains

klaskać

III . battre [batʀ] CZ. cz. zwr.

1. battre (se bagarrer):

se battre [contre qn/avec qn]

bić się [z kimś]

se battre avec qn pour qc

szamotać się z kimś o coś

2. battre (militer):

se battre pour qc

walczyć za coś

3. battre (avoir des difficultés):

battre avec qc

zmagać się z czymś

I . foutu(e) [futy] CZ.

foutu part passé de foutre:

II . foutu(e) [futy] PRZYM. pot.

1. foutu (perdu):

être foutu (affaire)

być przegranym

être foutu (personne)

być zrujnowanym

être foutu (malade)

być nieuleczalnie chorym

2. foutu antéposé (maudit):

foutu(e)

przeklęty

3. foutu (capable):

être foutu de faire qc

być zdolnym do zrobienia czegoś

zwroty:

être mal foutu

źle się czuć

Zobacz też foutre

I . foutre [futʀ] pot. CZ. cz. przech.

1. foutre (faire):

foutre

robić

ne rien foutre

obijać się

2. foutre (donner):

foutre une baffe à qn

dać komuś w gębę

fous-moi la paix!

daj mi spokój!

3. foutre (mettre):

foutre qc dans qc

wpakować coś do czegoś

zwroty:

je n'en ai rien à foutre!

mam to gdzieś!

II . foutre [futʀ] pot. CZ. cz. zwr.

se foutre de qn/qc

kpić sobie z kogoś/czegoś

fait [fɛ] RZ. r.m.

1. fait (événement):

fait

zdarzenie r.n.

un fait singulier

szczególne wydarzenie r.n.

mettre qn devant le fait accompli

postawić kogoś przed faktem dokonanym

2. fait (action):

fait

akt r.m.

fait de parler

mówienie r.n.

fait de rire

śmianie się r.n.

3. fait (phénomène):

fait

zjawsko r.n.

fait social

zjawisko społeczne

4. fait PR.:

fait

czyn r.m.

les faits (action criminelle, délit)

popełnione czyny

les faits (éléments constitutifs)

fakty r.m. l.mn.

les faits (état de choses)

sprawa r.m.

5. fait (conséquence):

être le fait de qc

być czegoś skutkiem

6. fait RADIO, PUBL.:

fait divers

wydarzenia r.n. l.mn. dnia

zwroty:

au fait

do rzeczy

tout à fait

dokładnie [tak]

du fait que

zważywszy, że...

en fait

rzeczywiście

faîte [fɛt] RZ. r.m.

faîte (de l'arbre)

wierzchołek r.m.

faîte (d'une montagne)

szczyt r.m.

facture [faktyʀ] RZ. r.ż.

facture

rachunek r.m.