Tłumaczenia dla hasła „Geblüte“ w niderlandzko » niemiecki słowniku

(Przełącz na niemiecko » niderlandzki)

ge·blust [ɣəblʏst] PRZYM.

de gebluste kalk

der gelöschte Kalk [o. Löschkalk]

ge·bin·te RZ. r.n.

gebinte → gebint

Zobacz też gebint

ge·bint <ge|binten> [ɣəbɪnt] RZ. r.n.

1. gebint (bint, dakspant):

gebint

Gebinde r.n.

2. gebint (balkwerk):

gebint

Gebälk r.n.

gebint

Balkenwerk r.n.

ge·blaf [ɣəblɑf] RZ. r.n. geen l.mn.

geblaf

Bellen r.n.

geblaf

Gebell r.n.

ge·blokt [ɣəblɔkt] PRZYM.

1. geblokt (met blokjes):

geblokt

gewürfelt

geblokt

kariert

2. geblokt (stevig):

geblokt

vierschrötig

geblokt

stämmig

ge·be·ten² CZ.

gebeten volt. deelw. van bijten¹, bijten²

Zobacz też bijten , bijten

bij·ten² <beet, h. gebeten> [bɛitə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. bijten:

bijten (de tanden in iets zetten)

beißen

bijten (vis)

anbeißen

bijten (insecten)

stechen

niets te bijten hebben

nichts zu beißen und zu brechen haben

om (rauw) in te bijten przen.

zum Anbeißen

zijn tanden ergens op stuk bijten przen.

auf Granit beißen

van zich af bijten form.

sich seiner Haut wehren

2. bijten (sterk prikkelen):

bijten

beißen

bijten

brennen

de kou bijt in het gezicht

die Kälte beißt im Gesicht

peper bijt op de tong

Pfeffer brennt auf der Zunge

de wond bijt geweldig

die Wunde brennt furchtbar

3. bijten scheik.:

bijten

beizen

bijten

ätzen

bijten

fressen

het zuur bijt in de plaat

die Säure frisst sich in die Platte

bij·ten¹ <beet, h. gebeten> [bɛitə(n)] CZ. cz. przech.

1. bijten (door bijten in een toestand brengen):

bijten

zerbeißen

bijten

durchbeißen

iets stuk bijten

etw zerbeißen

2. bijten (kortaf zeggen):

bijten

schnauzen

ge·bit <gebit|ten> [ɣəbɪt] RZ. r.n.

gebit

Gebiss r.n.

een goed gebit hebben

gute Zähne haben

een vals gebit

ein künstliches Gebiss

een vals gebit

falsche Zähne l.mn.

ge·bekt [ɣəbɛkt] PRZYM.

(goed) gebekt zijn

nicht auf den Mund gefallen sein

ge·bint <ge|binten> [ɣəbɪnt] RZ. r.n.

1. gebint (bint, dakspant):

gebint

Gebinde r.n.

2. gebint (balkwerk):

gebint

Gebälk r.n.

gebint

Balkenwerk r.n.

ge·bouw <gebouw|en> [ɣəbɑu] RZ. r.n.

1. gebouw:

gebouw (bouwwerk)

Gebäude r.n.

gebouw (bouwwerk)

Bau r.m.

gebouw (van architectonische waarde)

Bauwerk r.n.

een militair gebouw

ein militärisches Gebäude

de historische gebouwen van een stad

die historischen Bauten einer Stadt

2. gebouw przen.:

gebouw

Gedankengebäude r.n.

gebouw

Gebilde r.n.

ge·brul [ɣəbrʏl] RZ. r.n.

gebrul

Gebrüll r.n.

gebrul

Geschrei r.n.

ge·bak·je <gebakje|s> [ɣəbɑkjə] RZ. r.n.

gebakje

Stück r.n. Kuchen

gebakje

Kuchen r.m.

gebakje (taartje)

Törtchen r.n.

gebakje (taartje)

Teilchen r.n.

gebakjes presenteren

Gebäck reichen