niderlandzko » niemiecki

scha·ke·ring <schakering|en> [sxakerɪŋ] RZ. r.ż.

1. schakering (kleurschikking):

2. schakering (verscheidenheid van een hoofdkleur):

Farbton r.m.
Schattierung r.ż.

3. schakering (verscheidenheid van eigenschappen, denkbeelden):

Spielart r.ż.
Schattierung r.ż.

scha·te·ring RZ. r.ż.

schatering → schaterlach

Zobacz też schaterlach

scha·ter·lach [sxatərlɑx] RZ. r.m. geen l.mn.

schaf·fen <schafte, h. geschaft> [sxɑfə(n)] CZ. cz. przech.

schaf·ten <schaftte, h. geschaft> [sxɑftə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. schaften (eten):

ach·ter·in [ɑxtərɪn] PRZYSŁ.

schaft·tijd <schafttijd|en> [sxɑftɛit] RZ. r.m.

schaap·her·de·rin RZ. r.ż.

schaapherderin forma żeńska od schaapherder

Zobacz też schaapherder

schaap·her·der <schaapherder|s> [sxaphɛrdər] RZ. r.m.


Interfejs: Deutsch | English | Español | Italiano | Polski