niderlandzko » niemiecki

echt1 [ɛxt] RZ. r.m. geen l.mn.

echt
Ehebund r.m.
in de echt treden

echt2 <echte, echter, echtst> [ɛxt] PRZYM.

1. echt (zuiver, onvervalst):

echt
echt gevoel
echte(s) Gefühl r.n.
echt goud
echte(s) Gold r.n.

2. echt (waar(achtig)):

echt
echt

3. echt (wettig):

echt
echt
een echt kind

echt3 [ɛxt] PRZYSŁ.

2. echt (de genoemde hoedanigheid bezittend):

echt

Interfejs: Deutsch | English | Español | Italiano | Polski