Tłumaczenia dla hasła „ernsthafte“ w niderlandzko » niemiecki słowniku

(Przełącz na niemiecko » niderlandzki)

ernst [ɛrnst] RZ. r.m. geen l.mn.

ernst

Ernst r.m.

het is bittere ernst

es ist bitterer Ernst

de ernst van zijn gelaat

der Ernst seines Gesichtes

in ernst

im Ernst

iets in alle ernst overwegen

etw allen Ernstes erwägen

de ernst van een misdrijf/verdenking

die Schwere eines Verbrechens/eines Verdachts

het leven wordt ernst voor hem

für ihn fängt der Ernst des Lebens an

ern·stig <ernstige, ernstiger, ernstigst> [ɛrnstəx] PRZYM.

1. ernstig (van ernst vervuld):

ernstig

ernst

ernstig

ernsthaft

ernstig blijven

ernst bleiben

ernstig kijken

ernst (drein)schauen

ernstig kijken

ernst gucken pot.

iem ernstig toespreken

jdm ins Gewissen reden

een ernstig woord met iem spreken

ein ernstes Wort mit jdm sprechen

2. ernstig (serieus):

ernstig

ernst

ernstig

ernsthaft

ernstig

ernstlich

iets/iem ernstig nemen

etw/jdn ernst nehmen

dat is mijn ernstige overtuiging

das ist meine ernste Überzeugung

3. ernstig:

ernstig (ernst opwekkend, niet licht op te vatten)

ernst

ernstig (zwaarwegend)

schwer

een ernstige fout

ein schwerer Fehler

een ernstig geval

ein ernster Fall

ernstige muziek

ernste Musik r.ż.

een ernstig verwijt

ein schwerer Vorwurf

4. ernstig:

ernstig (van ingrijpende aard)

ernst

ernstig (van ingrijpende aard)

ernsthaft

ernstig (van ingrijpende aard)

ernstlich

ernstig (zwaarwegend)

schwer

ernstige verwondingen

schwere Verletzungen l.mn.

ernstig ziek

ernsthaft krank

een ernstige ziekte

eine ernste [o. ernsthafte] Krankheit

schaf·ten <schaftte, h. geschaft> [sxɑftə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. schaften (eten):

schaften

essen

2. schaften:

schaften (pauzeren)

eine Pause machen

schaften ('s ochtends)

eine Frühstückspause machen

er·naast [ɛrnast] PRZYSŁ.

1. ernaast (naast het genoemde):

ernaast

daneben

hij woont in het huis ernaast

er wohnt im Haus daneben

2. ernaast przen.:

ernaast (mis)

falsch

ernaast (in samenstellingen)

daneben-

ernaast zitten

sich irren

ernaast zitten

danebenhauen pot.

sterf·te <sterfte|n, sterfte|s> [stɛrftə] RZ. r.ż.

1. sterfte (het sterven):

sterfte

Sterben r.n.

2. sterfte (aantal sterfgevallen):

sterfte

Sterblichkeit r.ż.

sterfte

Sterbeziffer r.ż.